Tracy Turnblad is een dik en vrolijk meisje in Baltimore tijdens de jaren zestig. Ze droomt ervan tussen de populaire tieners te dansen in de dagelijkse televisieshow van Corny Collins en de leukste jongen voor zich te winnen. Tracy heeft bovendien een blinde vlek voor de rassenkwestie die haar stad in blank en zwart verdeeld, en banjert opgewekt zingend en dansend dwars door de waterscheiding heen.

Het was moeilijk de bioscoop zonder glimlach te verlaten, toen afgelopen zomer de remake van John Waters musical Hairspray (1988) uitkwam, met de ontwapenende Nikki Blonsky als Tracy, John Travolta als haar moeder en Michelle Pfeiffer als de valse Velma von Tussle in de hoofdrollen.

Gestampte aardappel
Musical -, karaoke- en dansliefhebbers kunnen ongetwijfeld uit de voeten met de eerste disc van de dubbel-dvd, waarop twintig meezingliedjes uit de film en instructies van twee choreografen staan. De soepele bewegingen van de dansende tieners in de Corny Collins Show - die er zo verraderlijk makkelijk uitzien - blijken opgebouwd uit kekke jaren ’60 pasjes met klinkende namen als de ‘gestampte aardappel’, de ‘lifter’, het ‘kamelenloopje’ (herkenbaar voor Justin Timberlakefans) en de ‘billenkoek’. 

Kruising Godzilla  en Jane Mansfield
Op de tweede disc komt regisseur John Waters (in de openingsscène van de nieuwe Hairspray in een flits te zien als potloodventer ) aan het woord over zijn onverwachte monsterhit in 1988. Tot dan had Waters, die zichzelf net als Tracy Turnblad ook altijd een buitenstaander voelde, vooral naam gemaakt met uitzinnige arthouse komedies als Pink Flamingos, Female Trouble en Polyester. Vaak met zijn schoolvriend Divine als opgedirkte travestiet in de hoofdrol. Haispray, de eerste mainstream film van Waters, zou de zwanenzang van Divine worden waarin hij voor het eerst als slonzige huisvrouw was te zien, in plaats van een volledig opgetuigde ‘Godzilla-versie van Jane Mansfield’. Vlak na de première overleed hij.
Ricki Lake - die voorgoed haar haar zou verpesten met de vele getoupeerde suikerspinkapsels - speelde de aandoenlijke Tracy en Debbie Harry Velma von Tussle.

Kapselkunst
Waters baseerde Hairspray op zijn jeugdherinneringen aan een televisieshow in zijn geboortestad Baltimore. De blanke, onhippe dj Buddy Deane had daar een dagelijks live programma waarin brave, blanke tieners decent dansten. Eens per maand was het ‘special guests day’ (in de film onverbloemd ‘negro day’): dan was de dansvloer even het domein van zwarte pubers die de pan uit swingden. Mary Lou, het populairste meisje van de show en ook de persoonlijke favoriet van Waters, vertoonde zich iedere dag met een nieuw, van haarlak stijf gespoten kapsel in de show. In de documentaire herinnert ze onder meer de ‘flip’ - waarvoor ze twee lokken vastlijmde op haar wangen -, de ‘ artisjok’ en het ‘bijennest’. De laatste klinkt angstaanjagend, vooral nadat Waters vertelt dat een van de meisjes uit de show plotseling overleed, en dat in Baltimore werd gefluisterd dat kakkerlakken die zich in haar haar hadden genesteld de doodsoorzaak waren. Buddy Deane moest de hardnekkige geruchten uiteindelijk live op de televisie ontkrachten: lak erover.

Verkrijgbaar vanaf 24 januari
Adviesprijs: 18,99 euro

Extra's
Hairspray Karaoke
Step-by-step dansinstructies
Audiocommentaar regisseur Adam Shankman en hoofdrolspeelster Nikki Blonsky
Verwijderde scènes
De geschiedenis van Hairspray: Buddy Deane Show, John Waters Hairspray en de Broadway musical
Beeldformaat: Anamorphic 16:9
Geluidsformaat: DD-EX 5.1 / Dolby 2.0
Duur: minuten (117 hoofdfilm)
Distributeur: RCV