Madonna van Madrid, Spaanse tovenares; actrice Penélope Cruz heeft vele bijnamen. Allemaal refereren ze aan haar exotische schoonheid en ongrijpbare uitstraling. Als een van de weinige vrouwelijke, mediterrane actrices wist zij succesvol de overstap naar Hollywood te maken. In Woody Allens Vicky Christina Barcelona speelt Cruz voor de tweede keer samen met dat andere belangrijke exportproduct van Spanje: Javier Bardem. Ditmaal is ze te zien als Bardems ex-vriendin, de temperamentvolle kunstenares Maria Elena.

De feiten
Geboren: 28 april 1974, als Penélope Cruz Sánchez

Actief als: actrice

Eerste film: Jamón, jamón ( 1992)

Prijzen: werd in 2007 voor een Oscar, BAFTA en een Golden Globe genomineerd voor haar rol in Volver, werd met de rest van de vrouwelijke Volver-cast in 2006 uitgeroepen tot beste actrice in Cannes, won twee keer een Goya Award voor beste actrice (de Spaanse equivalent van de Oscars): in 1999 voor La niña de tus ojos en in 2007 voor haar rol in Volver

Beste film
Dat Cruz niet alleen maar mooi is, maar zeker ook wat kan, bewijst ze in Volver. Hoewel regisseur Pedro Almodóvar haar in erste instantie in de dochterrol zag, is Cruz zeer overtuigend in de moederrol van Raimunda, een vrouw die alle tegenslagen in het leven zo goed mogelijk probeert recht te breien. De actrice schakelt moeiteloos tussen emoties, kwetsbaarheid en dominantie, en past perfect in de door Almodóvar geschapen wereld van kleurrijke vrouwen die hun eigen boontjes kunnen doppen. Ook in het Italiaanse Non ti muovere levert Cruz een knappe acteerprestatie als arm, Albanees kamermeisje, dat een relatie begint met een overspelige chirurg uit Rome. Ook de moeite waard: Todo sobre mi madre en Abre los ojos.

Slechtste film
Bandidas van Espen Sandberg. Zelfs de bijzonder laag uitgesneden blousejes van Cruz en Salma Hayek kunnen deze western, die aan elkaar hangt van clichés, niet redden. De actrices zelf proberen er nog het beste van te maken maar zijn door Sandbergs magere regie vooral op zichzelf terug geworpen. Het cowgirlverhaal over twee vrouwen die besluiten banken te overvallen verzandt veelal in grappig bedoeld gekibbel tussen de diva’s. Een onnozele film vol amateuristische actie en onbeholpen achtervolgingen. Ook mijden: Sahara.

Handelsmerk
Misschien tegen haar zin in, is Cruz meer dan eens gecast om haar schoonheid. Haar kracht schuilt vooral in haar donkere, sprekende ogen en gulle lach. Is regelmatig vergeleken met Sophia Loren en wereldwijd bestempeld als sekssymbool. Staat bekend als een van de weinige niet-Engelstalige Europese actrices die succesvol de stap naar Hollywood heeft weten te maken. Werkte een aantal keer samen met haar favoriete regisseur Pedro Almodóvar in wiens films zij meestal getroebleerde vrouwen met een sterke overlevingsdrang vertolkte. 

Penélope Cruz over Penélope Cruz
‘Ik denk dat ik altijd al heb willen acteren. Ik heb heel lang op ballet gezeten, al vanaf mijn vierde. Het was een soort verlangen of een noodzaak om gevoelens en emoties te communiceren . Soms denk ik dat we door middel van dans, acteren of schilderen meer kunnen uitdrukken dan met woorden. Mijn ouders hadden me op dansen gedaan omdat ik zoveel energie had. Ik was een druk kind.’
(Interview, 2000)

‘Ik had een grote dip toen ik zestien was, omdat ik oververmoeid was. Ik dacht dat ik alles kon, maar het was allemaal te veel. Zowel lichamelijk als geestelijk. Ik was gestresst en werd er ziek van. Ik had een verschrikkelijke inzinking. Het was werkelijk enorm. Echt de slechtste periode uit mijn leven, en het duurde zeker een paar maanden.’
(Cinema.com, 2007)

‘Al vanaf het begin van mijn loopbaan heb ik roddels en leugens moeten aanhoren. Toen ik 17 was, kon ik zo boos worden. Dan opende ik een tijdschrift en zag een foto van mezelf op een motorfiets met de kop “Ik ga komende maand trouwen.” Tegenwoordig weet ik dat ik niet de enige ben die dit moet doorstaan, want ieder publiek figuur heeft er jammer genoeg mee te maken en dat is soms erg oneerlijk . Maar ik probeer er niet te veel aandacht aan te schenken en mijn energie voor andere dingen in het leven te bewaren. Ik wil er niet eens meer kwaad om worden .’ 
(Tiscali, 2001)

‘Mijn ouders hebben me geleerd hard te werken en een goede arbeidsethos bijgebracht. Ik hecht waarde aan wat ik heb in mijn leven, iedere dag. Ik waardeer zelfs een bord eten op de tafel. Soms nemen we dingen te veel voor lief, wat mij eraan herinnert nederig te zijn en blij te zijn met wat ik heb.’ 
(Cinecon, 2005)

‘Mensen proberen je altijd in hokjes te stoppen, maar zolang je er zelf niet in meegaat, zit je goed . Je moet daarom ook niet al het positieve geloven. Jij bent altijd dezelfde persoon die probeert te leren en te groeien. Zo zie ik mijn carrière.’ 
( Femail, 2006)

‘Alle films waren belangrijk voor me omdat ik bij alle films iets geleerd heb. Maar ik probeer nu wat minder te draaien en meer tijd te besteden aan het ontwikkelen van projecten en andere dingen die ik wil doen in mijn leven. Misschien zou ik, in plaats van vier films per jaar, er slechts twee moeten maken en de rest van de tijd aan andere dingen moeten besteden. ‘
(IGN movies, 2006)

‘Ik ben altijd perfectionistisch op de set. Vlak nadat de take eindigt, bedenk ik net weer iets anders waarvan ik denk dat het beter is en dat ik dat had moeten doen in plaats van wat ik net deed. En als ik dan geen nieuwe take mag doen, dan heb ik daar de hele dag last van. Want dan herinner ik me alles, van iedere take en iedere scѐne. Dus ik heb bijna een soort montagemachine in mijn hoofd.’
(Collider, 2008)

'Ik zie acteren als een permanent leerproces. Het dwingt mij aldoor vragen te stellen. Vooral ook over mezelf. Over hoe ik me opstel, en hoe ik met mijn vrienden omga .'
(Cinema.nl, 2006)