‘Suspension of disbelief’ noemen ze dat in Hollywood: het vakkundig oprekken van de scepsis van het publiek. Iedereen weet dat de dino’s in Jurassic Park nep zijn, maar door overtuigende special effects, een goed geformuleerd technisch verhaal en de meeslepende regie van Steven Spielberg laat je je in de bioscoopstoel toch even overtuigen.
Dat de psychologische thriller Isabelle geen moment geloofwaardig is, heeft alles te maken met een mislukte suspension of disbelief. Dat begint al bij de casting: Halina Reijn is absoluut charmant, maar de mooiste vrouw van Nederland? Wanneer ze haar gijzelneemster gekwelde uitspraken toewerpt over de vloek van de schoonheid, klinkt dat vanzelf potsierlijk.
Het verhaal , naar de gelijknamige roman van Tessa de Loo, lijkt bedoeld als een soort fabel , met twee archetypische hoofdpersonen, maar regisseur Ben Sombogaart suggereert een realistische setting door Isabelle in de openingsscène te omringen met types als René Mioch en ‘Jakhals’ Janine, die naar haar nieuwe film vragen. Wanneer ze zich dan even later zonder slag of stoot in een donker bos laat meevoeren door een soort sprookjesheks (een toegetakelde Tineke Caels), is het als kijker vrijwel onmogelijk daarin mee te gaan. Waarom probeert Isabelle niet te ontsnappen? Haar belager werpt nota bene alleen een grommende hond in de strijd.
In een vloek en een zucht vliegen de weken voorbij. Isabelle krijgt alleen water te drinken en wordt dagelijks door Jeanne uit haar kelder gehaald om naakt op een bank te poseren, zodat de kunstenares haar aftakeling kan vastleggen. Ze blijft al die tijd zo mak als een lammetje, huilt af en toe een beetje en informeert op gezette tijden naar de motieven van haar kidnapper, zodat die de schoonheidsthematiek van de film nog eens helder kan verwoorden voor de allertraagste kijker.
Halina Reijn kan er allemaal weinig aan doen. Ze viel kilo’s af voor de rol en speelt die adequaat, maar het scenario waarmee ze is opgescheept is zo knullig en afgezaagd dat Isabelle op papier al reddeloos verloren was.
De actrice Isabelle wordt alom beschouwd als de mooiste vrouw van Nederland. Op vakantie in België wordt ze ontvoerd door de mismaakte kunstenares Jeanne, die een statement wil maken over schoonheid. Ook de makers van deze variant op Belle en het beest lijken zo’n statement te willen maken, maar daarbij hebben ze zich flink vergaloppeerd.