Alles is plat in deze film. De personages, het verhaal, en wat nog het ergste
is, de humor. Laten we bij de personages beginnen. Joes is een Marokkaanse
jongeman die met zijn oom illegaal naar de republiek Nederland komt. Ja,
republiek, want Nederland heeft de monarchie afgeschaft, net als het
meerpartijenstelsel. Nederland wordt geregeerd door een vrouwelijke president
met ongeveer hetzelfde haar als Geert Wilders (hoe toevallig).
Ieder
personage in deze film is een karikatuur. De vurige Roemeense, de losgeslagen
maar goudeerlijke Bulgaar, de mannetjesmaker met een hart, etcetera, etcetera.
Het verhaal is onzinnig en ongeloofwaardig, maar dat hoeft geen probleem te zijn
voor een komedie, zolang je personages maar een hart hebben en er veel te
lachen valt. Kijk maar naar de films van de broertjes Farrelly (
There’s Something About Mary,
Dumb & Dumber).
Helaas valt er in De President weinig te lachen
. De grappen zijn voorspelbaar, fantasieloos en het ergste is dat ze ook nog
regelmatig terugkomen (zoals de akelige dansjes van Joes’ oom Hamid, die
werkelijk tenenkrommend wordt gespeeld door komiek
Najib Amhali).
En het had zo mooi kunnen zijn. Regisseur Erik de
Bruyn debuteerde ooit met het frisse en energieke
Wilde Mossels, en coscenarist
Marco van Geffen doet terecht een gooi naar de Gouden Kalveren dit jaar met
zijn regiedebuut Onder ons, een subtiele thriller over een Poolse au pair in
Nederland, die denkt een serieverkrachter te herkennen.
Van
Geffen schreef ooit het scenario voor Martin Koolhovens
Het Schnitzelparadijs, dat net als De President gebaseerd is op een boek van
schrijver Khalid Boudou. Boudou schreef in totaal drie boeken, en ook nummer
drie,
PizzaMaffia, werd verfilmd. De verfilmingen werden echter steeds slechter,
en misschien is het beter dat ze nummer vier even laten lopen.
Marokkaanse illegaal wordt redder van de Nederlandse democratie. Het zou wat zijn. In de multicultikomedie De President wordt het werkelijkheid. De goede bedoelingen van deze door Erik de Bruyn geregisseerde film spatten van het scherm. Maar wat heb je aan goede bedoelingen als je het koppelt aan slechte smaak.