De aandacht heeft regisseur Nicolas Provost meteen te pakken. Zijn speelfilmdebuut opent met een close-up van een vagina, zo ongeveer gemodelleerd naar het beroemde schilderij l ‘Origine du monde van Gustave Courbet.

De camera zoomt uit en toont dat het geslacht toebehoort aan een mooie blondine op een naaktstrand (topmodel Hanelore Knuts, de vriendin van de regisseur), die juist verwonderd opkijkt, opstaat en naar de kust loopt. Het duurt even voor we te zien krijgen waarvan ze is geschrokken: een groepje aangespoelde vluchtelingen. Eén man springt eruit, een grote, trots kijkende Afrikaan, duidelijk de overlever van de groep.

Het is een zeldzaam effectieve openingsscène (die ook – minus eerste seconden – werd gebruikt als trailer voor de film), niet alleen vanwege de sensatie-elementen, maar ook omdat de hoofdpersoon en thematiek van de film er heel slim in worden geïntroduceerd . Je móet als kijker wel sympathie voelen voor die uitgeputte Afrikaan, die wie weet wat voor gruwelen heeft moeten doorstaan, en nu in één klap wordt geconfronteerd met de vleesgeworden verleidingen van het Westen.

Wat Amadou, zoals de man blijkt te heten, precies in Europa hoopt te bereiken, blijft lang onbestemd. In Brussel vindt hij een baantje in het illegale circuit , waar hij al gauw wordt uitgebuit. Wanneer hij een knappe, succesvolle zakenvrouw ontmoet, bijt hij zich wel erg resoluut vast. Waar is hij op uit – geld, seks, contacten, liefde?

Zoals Provost, tevens beeldend kunstenaar, speelt met bekende beelden, zo speelt hij ook met filmclichés en verwachtingen. Aanvankelijk lijkt de film - die het ene moment het karakter heeft van een sociaal drama, dan weer van een misdaadthriller - te draaien om vluchtelingenproblematiek, om haves en have-nots, de eerste versus de derde wereld. Maar ligt het wel zo simpel? Heeft Amadou op de een of andere verwrongen manier recht op de zaken die hij opeist, of is hij gewoon een gevaarlijke gek?

Nicolas Provost vult het niet voor je in. Dat maakt zijn rauwe, intrigerende en stijlvolle debuutfilm ook een tikje frustrerend. Maar die even brute als verloren Afrikaan in de hoofdrol - intens gespeeld door Isaka Sawadogo - blijft je hoe dan ook nog lang bij.