Voor elke verhalenverteller is het een dilemma: hoeveel leg ik uit en hoeveel laat ik over aan de verbeelding en het inlevingsvermogen van het publiek? De Argentijnse regisseur/scenarist Milagros Mumenthaler, wier speelfilmdebuut Abrir puertas y ventanas (‘deuren en ramen openen’) in Locarno werd bekroond met de Gouden Luipaard, toont in dat opzicht wel heel veel vertrouwen in haar publiek

De zussen Marina, Sofía en Violeta, allen rond de twintig jaar, wonen samen in een karakteristiek oud huis. Tot voor kort samen met hun grootmoeder, maar die is onlangs overleden. Er schijnt een zwoele zon naar binnen, de telefoon gaat af en toe over, er loopt wel eens een aantrekkelijke buurjongen langs; verder blijft de buitenwereld op afstand. De kijker zit aan huis gekluisterd met de zussen en hun lamlendigheid.

Zo’n beklemmende setting kan boeiende cinema opleveren, zeker als de verhoudingen tussen de hoofdpersonen op scherp worden gezet. Maar Mumenthaler zoomt vooral in op lethargie: de meiden weten niet wat ze aanmoeten met hun gemis, met zo’n groot huis vol herinneringen en met de grotemensenwereld die voor de deur staat. Dus hangen ze wat rond in hun ondergoed, voor de buis of roerend in een bord pasta.

Mumenthaler legt het trefzeker vast, in fraaie, traag bewegende composities. De lome stijl en thematiek van de film doen soms denken aan Sofia Coppola’s laatste film Somewhere.

Meeleven met de personages is intussen wel lastig. Wat de zussen zich precies herinneren, waarom ze zo chagrijnig op elkaar reageren, wat voor iemand de grootmoeder was – het blijven raadsels. In twee prominente scènes gebruikt Mumenthaler muziek om wat extra emotie aan het geheel toe te voegen, maar dat voelt een beetje als een gimmick.

De momenten die het meest beklijven, draaien om oudste zus Marina (María Canale, eveneens beloond in Locarno). Marina flirt met de buurjongen, Marina springt onverwacht uit haar vel – stuk voor stuk scènes waarin eindelijk eens iets gebeurt. Die smaken naar meer.

Mumenthaler is een bekwaam regisseur , zoveel is met Abrir puertas y ventanas bewezen. Als scenarist mag ze een volgende keer best nog wat meer uitpakken.