Onzichtbaar

Albert Nobbs is bediende in een hotel in negentiende-eeuws Ierland. Een klein mannetje met een bolhoed, rossig haar en een geheim. Nobbs is namelijk geen man , maar een vrouw. Een vrouw die zich al dertig jaar verkleedt als man en niet eens meer weet hoe ze echt heet.

Ze heeft de ideale baan, want ze wil onzichtbaar zijn en een goede bediende is onzichtbaar. Dat gaat dertig jaar goed, totdat op een dag een schilder naar het hotel komt die de nacht in Alberts kamer moet doorbrengen.

De schilder ontdekt Alberts geheim, maar blijkt – voor de kijker niet echt een verrassing – zelf ook een verklede vrouw te zijn. Het feit dat de schilder, energiek gespeeld door Janet McTeer, zich niet voor de buitenwereld verstopt, zet Alberts leven op zijn kop. Voor ze het weet, droomt ze van een eigen tabakszaak samen met huismeid Helen.

De titelrol in Albert Nobbs wordt gespeeld door Glenn Close, die de rol ook al in het theater speelde, begin jaren tachtig. Die rol maakte toen zo veel indruk op Close, dat zij de drijvende kracht werd achter de verfilming dertig jaar later.

Het duurde even voordat ze het project van de grond kreeg. Aanvankelijk, rond 2000, zou de Hongaarse regisseur Istvan Szabo de film maken, maar Close kreeg de financiering niet rond. Een doorstart tien jaar later met regisseur Rodrigo García, de zoon van schrijver en Nobelprijswinnaar Gabriel García Márquez, bleek uiteindelijk wel succesvol.

Close, die volkomen geloofwaardig is als man, werd genomineerd voor een Oscar voor beste (vrouwelijke) hoofdrol. Zij is het beste in een film die verder te veel op afstand blijft. De film heeft weinig verrassends te melden over sekse en identiteit en de verschillende subplotjes stellen niet veel voor.

Gelukkig wordt in de film niet voor een makkelijk einde gekozen en blijft Albert – die zover van haar eigen gevoel af is komen te staan dat ze de weg terug nooit meer zal vinden – volkomen onpeilbaar. Waardoor ze buiten een lief en vreemd mannetje inderdaad ook een beetje een freak is.