Op zich nog niet zo vreemd, maar dit was toch een horrorfilm over een afgelegen huisje in het bos? Het type houten hutje waar een handvol studenten naartoe gaat om een voor een afgeslacht te worden door – al naar gelang – zombies, moordzuchtige rednecks of elkaar? Wat doen die droogkloterige kantoorklerken dan in deze film?
Na die eerste scène worden inderdaad de studenten gepresenteerd. In de ideale clichéverdeling: bink, slet, nerd, dopehead en maagd. Om de een of andere reden heeft dit verrassende vijftal besloten samen naar een verlaten hutje in het bos gaan. Waar ze inderdaad moeten vrezen voor hun leven.
Meer vertellen over de inhoud en over de rol van de kantoormannetjes zou veel – zo niet alle – lol bederven van deze postmoderne horrorpastiche. Of is het een ode?
Bedenker is de Amerikaan Joss Whedon, de man van de populaire televieseries Buffy the Vampire Slayer en Angel. Zelf was Whedon te druk met de regie van de comicverfilming The Avengers (de Nederlandse première is 26 april), en dus speelde hij de film door aan collega Drew Goddard, met wie hij ook voor Buffy al had samengewerkt.
Het is Goddards regiedebuut en hij brengt het er niet slecht vanaf, maar je vraagt je toch af hoe de film er in handen van Whedon had uitgezien. Vooral het oudtestamentische einde ziet er nu niet altijd even overtuigend uit. En de interne logica is nogal eens weg, maar dat kan ook aan het script liggen.
Het zijn kleine smetjes op een vaak grappige, spannende, maar nooit echt enge film, die precies weet wat de valkuilen van het horrorgenre zijn. Daar ook regelmatig expres op afrent, om op het laatste moment een heel andere kant op te gaan.
Al in de eerste scène van de horrorfilm The Cabin in the Woods wordt duidelijk dat er iets vreemds met deze film aan de hand is. We zien hoe twee nogal verveelde kantoormannetjes in een enorm, niet nader omschreven complex de toestand van de wereld bespreken.