Samen bleken ze genoeg filmisch talent en jeugdige bravoure te hebben om een
behoorlijk budget los te peuteren voor het idee dat ze samen uitwerkten, een
found footage-film over drie jongens die bovennatuurlijke gaven ontwikkelen.
Hoewel Chronicle wat imperfecties heeft, is de film een frisse toevoeging aan
het snel groeiende superheldengenre. Trank, die de regie voor zijn rekening
neemt, grondt het gegeven van superkrachten op verschillende manieren in de
realiteit. Zo laat hij de jongens lange tijd niet transformeren in superhelden
en -schurken, maar laat ze vooral lol hebben met hun telekinese en vermogen om
te vliegen. Dat werkt prima; als kijker krijg je hierdoor het idee dat je naar
een verzameling uitzonderlijke vakantiefilmpjes van drie vrienden zit te kijken
.
Pogingen om de personages diepte te geven, zodat we meer binding
met ze voelen, verzanden echter in clichés. Zo is vooral Andrew een
overduidelijke filmschurk in de dop, met zijn hardhandige vader, stervende
moeder en de pestende bullebakken op school. Het begin, waarin zijn treurige
leven wordt geschetst, loopt daardoor wat stroef.
Het idee om een
personage alles zelf te laten filmen, aangevuld met wat beelden van
beveiligingscamera´s, is niet bijster origineel en maakt soms een geforceerde
indruk. Maar net als bij een film als
District 9 werkt het mengen van goedkoop ogende beelden met prachtige
special effects uitstekend om een gevoel van realiteit te scheppen. Nadeel aan
de overtuigende visuals, waarbij auto’s de lucht in worden geslingerd en mensen
door gebouwen heen vliegen, is dan weer dat je je regelmatig afvraagt hoe ze het
gedaan hebben. Het realisme botst met de mechanismen achter de scènes, waardoor
je als kijker continu in en uit de filmische wereld wordt getrokken.
Ondanks wat beginnersfoutjes en onvolkomenheden is Chronicle een fijne
spektakelfilm, overduidelijk gemaakt door filmliefhebbers. Vooral de climax, een
ouderwets superheldenduel waarbij half Seattle wordt gesloopt, zal voor comic-
geeks een fijne traktatie zijn. Trank en Landis verschijnen binnenkort
ongetwijfeld op de aftiteling van een dure blockbuster.
De 27-jarige Josh Trank maakte enkele jaren geleden het korte internetfilmpje Stabbing at Leia's 22nd Birthday, dat miljoenen views behaalde. Zijn vriend, de 26-jarige Max Landis, is de zoon van John Landis (The Blues Brothers) en schrijft al jaren scripts in Hollywood.