De titel Anton Corbijn Inside Out suggereert dat de notoir introverte fotograaf en filmmaker zich in de documentaire van Klaartje Quirijns dan eindelijk binnenstebuiten keert. Dat is iets te veel eer, maar Quirijns’ poging Corbijn te doorgronden, levert wel een fraaie portretfilm op.

Ze heeft in ieder geval haar best gedaan: Quirijns, bekend van politiek geëngageerde documentaires als The Dictator Hunter en Peace vs. Justice, trok ruim drie jaar met Corbijn op. Een intensieve klus, aangezien hij voor zijn werk vrijwel onafgebroken de wereld rond reist. Een fotoshoot met U2, een bespreking met Metallica in Los Angeles, filmopnamen met George Clooney in Italië, rode lopers en exposities, het kan niet op. Tussen de bedrijven door bezoekt Quirijns Corbijn thuis in Den Haag, trekken ze samen naar zijn geboortedorp in de Hoekse Waard en bezoeken ze familiefeestjes.

Een heldere biografische lijn ontbreekt, over Corbijns technische werkwijze komen we weinig te weten en anekdoten uit zijn rijke ervaring met de sterren zijn ook dun gezaaid. Dat moet een heel bewuste keuze zijn geweest, want in 2009 verscheen er al een Australische documentaire waarin al die elementen wél voorkomen: Shadow Play – The Making of Anton Corbijn. Een conventionele, maar informatieve film. Wie een compleet beeld van Nederlands succesvolste fotograaf wil krijgen, zou eigenlijk beide producties moeten zien.

Waarbij we meteen opmerken, dat Anton Corbijn Inside Out de betere film is van de twee. Poëtisch, impressionistisch, soms scherp en inzichtelijk, soms ontroerend, zoals in de scène waarin Corbijn zijn bejaarde moeder bezoekt. In Shadow Play blijft de persoon Corbijn hermetisch op afstand, in de film van Quirijns komt die dichterbij. Zij het nog steeds schoorvoetend, met soms merkbare irritatie bij Corbijn, die geen trek heeft in eindeloze therapeutische sessies. En dat siert hem  – de man communiceert via zijn werk.

Die conclusie wordt ook in de film getrokken: al die gestileerde, melancholieke, onderkoeld humoristische, haast religieus aandoende sterrenportretten vormen samen het ultieme zelfportret.