Never change a winning team. Tenzij het een lucratieve Hollywood-‘kaskoe’ op de been houdt in crisistijd. En dus kreeg de Bourne-trilogie een vervolg na het vertrek van leading man Matt Damon en grensverleggend regisseur Paul Greengrass.

Greengrass gaf de serie samen met cameraman Oliver Wood en componist John Powell een heel eigen gezicht. Grimmig, onvast en dubbelzinnig. Aan Jeremy Renner, de explosievenexpert uit The Hurt Locker, de zware taak om Damon op te volgen. Vaste Bourne-scenarist Tony Gilroy promoveerde naar de regisseursstoel.

Maar Renner neemt de rol van Bourne helemaal niet over. Hij speelt ‘Nummer Zes’, een geheim agent uit een ander topgeheim programma. Die is net als Bourne op de vlucht voor zijn bazen nadat die zijn team om veiligheidsredenen opdoeken (lees: alle betrokkenen laten omleggen). Legacy speelt ten tijde van Ultimatum, al is dat niet meer dan  een slap excuus om deze film aan de trilogie te koppelen. Inhoudelijk wordt er nauwelijks iets met dat gegeven gedaan.

‘Nummer Zes’ heeft met Bourne gemeen dat hij vlucht en vecht voor zijn leven. Maar zijn identiteit is geen issue; hij weet wie hij is en was. Om hem toch een zoektocht te geven, bedacht Gilroy een afhankelijkheid van speciaal gefabriceerde pillen die zijn hoofd en lichaam bovengemiddeld scherp moeten houden. Onderweg pikt ‘Nummer Zes’ alias Aaron Cross een knappe wetenschapster ( Rachel Weisz) op, die de pillen hielp ontwikkelen en dus in hetzelfde schuitje zit. Bij Bourne was dat anders: die besmette alles en iedereen om zich heen met de hem opgedrongen killer-identiteit. Een vriendinnetje kon hij zich stomweg niet permitteren.

Daarmee mist deze ‘Bourne’-film de onderliggende tragiek van de eerdere delen. De nadruk ligt meer op morele vragen dan op identiteit: waarom werkte Weisz eigenlijk mee aan de ontwikkeling van gedragsmanipulerende medicijnen? Ook in de control-rooms van de macht, waar de superieuren elkaar continu bespeelden, ontbreken nu dubbele bodems. Hoofd van de opruimoperatie Eric Byer ( Edward Norton) is gewoon een grimmige snuiter, meer niet. Gilroy neemt daarentegen de tijd voor broeierige dialoogscènes waarin de kijker net als de protagonisten moet gissen naar wie goed is of slecht.

The Bourne Legacy is een onderhoudende film, zij het een stuk gelikter dan het ruw- realistische werk van Greengrass en meer actiefilm dan thriller. Renner stoeit wat met wolven en verweert zich tegen drones. Maar met een chaotische motorachtervolging in Manilla steekt Gilroy de schoolmakende ‘chaos-cinema’ van Greengrass naar de kroon.