Dave Schrams moedige adaptatie van Carry Slee's Spijt! – hun vijfde samenwerking – zoekt de confrontatie met z'n publiek. Schram filmt sinds zijn debuut Timboektoe uit 2007 duidelijk voor de leeftijdscategorie acht tot achttien en Spijt! vertelt een verhaal dat hen allemaal aangaat. Over pesten.

Doelwit in klas 2B van een middelbare school is Jochem (een uitstekend gecaste Stefan Collier), die afwijkt omdat hij dikker is dan de rest en daarom een makkelijk slachtoffer. Protagonisten David en Vera en de rest van de klas zien het pesten met lede ogen aan maar grijpen om verschillende redenen niet in . Slimme zet want Spijt! is daarmee meer een verhaal over meelopers en zwijgers dan over daders en slachtoffers.

Schram jongleert vernuftig met verschillende tonen, waardoor de ontwikkeling van de plot in het ongewisse blijft. Tragische episodes zijn net zo indringend als de vrolijke scènes verzachtend werken. Gezien het flinke aantal personages en achtergronden die voorbijtrekken, is het vinden van die balans een kunst op zich.

Sowieso hebben de makers, onder wie cameraman Erwin Steen en editor Robin de Jong, weinig nodig om snel de juiste sfeer te creëren. Dat blijkt meteen al in de openingsscène waarin een sportwedstrijd nou eens niet knullig maar lekker dynamisch en geloofwaardig in een paar shots en cuts wordt neergezet . Je zou willen dat dit trio zijn tanden behalve in Carry Slee's volgende roman ook in ander materiaal zou zetten.

Maar er wringt ook iets. Voor een film die eigenlijk over zwijgen gaat, zou Spijt! de kunst van het zwijgen zelf wat meer mogen beheersen. Vooral de nadrukkelijk aanwezige muziek, die op tragische momenten herhaaldelijk inzet, had minder gemogen. Die opdringerigheid schuilt ook in de wat al te opzichtige wijsheden die afsluitend worden verteld. Dat schoonheid vooral van binnen zit en dat lelijke eendjes ook sierlijke zwanen kunnen zijn. Wat een doelgroep van jonge kijkers wel en niet uitgelegd moet krijgen, blijft de vraag, maar misschien is het beter om ze niet te onderschatten.

Spijt! bleek tijdens de opnamen akelig actueel, toen pesten in Nederland plotseling vol in het nieuws kwam. Maar het is een kwestie van alle tijden en scholen zouden en masse naar de film moeten om te kunnen zien wat de verpletterende gevolgen ervan kunnen zijn.