Het collegegeld sprokkelt Richie bij elkaar in de digitale casino's. Een
hyperintelligente jongeman als hij kan immers niet verliezen van al die sukkels
die zonder enige kennis van kansberekening hun spaarcenten verkwisten. Maar
Richie verliest wel, omdat er wordt vals gespeeld. Van zijn laatste geld vliegt
hij naar Costa Rica, om de eigenaar van de goksite er persoonlijk op aan te
spreken.
Ivan Block (een ongemakkelijke
Ben Affleck) is de naam van de eigenaar, die als een Romeinse keizer zittend
op een troon in een luxueus badhuis wordt geïntroduceerd. Hij heeft alles waar
Richie van droomt: snelle auto's, mooie vrouwen en een miljoenenbedrijf. De FBI
zit dan al wel jaren achter hem aan, maar met dank aan de Costa Ricaanse
corruptie waant hij zich onschendbaar.
Block is onder de indruk van
Richie's lef, en maakt hem tot zijn protegé. Hand in hand breiden ze hun
imperium uit, tot de naïeve Richie er eindelijk achterkomt dat Block toch niet
zo zuiver is als hij dacht. En dat hij niet voor niets een aantal krokodillen in
zijn achtertuin heeft rondzwemmen.
Runner Runner vertoont de
nodige overeenkomsten met Oliver Stone's klassieker
Wall Street (1987). Maar in tegenstelling tot Stone is regisseur Brad Furman
(
The Lincoln Lawyer) niet geïnteresseerd in moraliteit, of het scheppen van
een iconisch tijdsbeeld. En Ben Afflecks Block is al helemaal geen Gordon Gekko
. Een verschrikkelijk suf personage is hij eigenlijk, net als Richie.
Wat Furman voor ogen moet hebben gehad is een ingenieuze, sexy thriller in een
exotische setting. Maar dat is niet wat we uiteindelijk voorgeschoteld krijgen,
op het paradijselijke decor na. Braaf worden alle aanwijzingen uit het handboek
der scenaristen afgestreept, waardoor de film nooit spannend wordt.
Natuurlijk is er een bloedmooie vrouw (
Gemma Arterton) die een vluchtige romance met Richie beleeft, en natuurlijk
is er een tweetal nerds dat voor de nodige komische noten moet zorgen. Maar
binnen de te korte speelduur van anderhalf uur zorgen die afleidingen er vooral
voor dat de hoofdpersonages te weinig ruimte krijgen. Vuurwerk tussen
Timberlake en Affleck blijft dan ook uit.
Runner Runner speelt
te veel op veilig. Uiteindelijk had Furman wat beter naar zijn eigen protagonist
moeten luisteren, die ons in de openingsminuten al vertelt: 'Als je niet bereid
bent alles te riskeren, kan je ook niet winnen.'
Richie Furst (Justin Timberlake) was op jonge leeftijd al succesvol op Wall Street, maar de financiële crisis liet hem uiteindelijk berooid achter. En dus keerde hij terug naar de schoolbanken, naar de prestigieuze Princeton-universiteit.