Altijd riskant, een tijdreisverhaal vertellen. Vroeg of laat stuit je onwillekeurig op verwarrende of onlogische plotelementen. Het is de kunst die zo soepel mogelijk te omzeilen, verklaren of camoufleren.

De makers van Back to the Future, Twelve Monkeys en Groundhog Day slaagden daar bijvoorbeeld heel aardig in, terwijl de tijdreislogica in films als Timecop, Timeline en The Lake House vooral op de lachspieren werkt. Hoe brengt regisseur/ scenarist Richard Curtis ( Love Actually) het ervan af in zijn 'tijdreisromcom' About Time?

Reiziger van dienst is de 21-jarige Tim ( Domhnall Gleeson), die op een dag nogal formeel van zijn vader ( Bill Nighy) te horen krijgt dat de mannen in hun familie een bijzondere gave hebben: als ze in een donkere ruimte gaan staan, de vuisten ballen en een bepaalde herinnering bovenhalen, kunnen ze terugreizen naar dat bewuste moment. De truc heeft wel beperkingen: naar de toekomst of het verre verleden afreizen gaat niet.

De slagzin van About Time luidt: 'A new funny film about love. With a bit of time travel.' Dat is vrij accuraat omschreven: het tijdreizen wordt zo laks gepresenteerd dat het af en toe wel een gimmick lijkt die achteraf aan het script is toegevoegd. Curtis heeft duidelijk meer interesse voor zijn kleurrijke personages dan voor het fantasie-element. Tim gebruikt zijn gave vooral om zijn ontluikende romance met de bijdehante Amerikaanse Mary ( Rachel McAdams) op te krikken, wat tot komische momenten leidt, maar ook tot de onvermijdelijke plotgaten en scènes zonder evidente clou.

Is dat erg? Och, er staat veel leuks tegenover. De film kabbelt episodisch voort, maar vermijdt een afgezaagde romcomstructuur, wat best verfrissend is. Sommige personages en dialogen doen geforceerd 'quirky' aan, maar het script is gevatter dan dat van veel Amerikaanse genregenoten.

En dan is er nog de cast. Gleeson (zoon van Brendan) en McAdams hebben samen een schattige, aanstekelijke chemie. En Bill Nighy is cool en charmant als altijd. Zelfs het al te sentimentele slot weet dankzij deze charismatische spelers te ontroeren.

Nee, About Time zal niet worden toegevoegd aan de lijst van beste tijdreisfilms, maar als bescheiden romantische comedy voldoet de film prima.