De openingsscène maakt direct veel duidelijk over de film: er wordt geduld
gevraagd van de kijker, de regisseur gaat niet voor visueel spektakel maar
hanteert de camera als voyeuristisch instrument, er wordt veel gesuggereerd maar
weinig uitgelegd.
Geen laagdrempelige kost, kortom. Toch was de
film – winnaar in de competitie Un Certain Regard in Cannes 2012 – in Mexico,
Frankrijk en andere landen behoorlijk succesvol. Niet alleen bij het
filmhuispubliek, ook onder jongeren en in de media. Wat geheid alles te maken
heeft met het onderwerp: pestgedrag op school.
Centraal staat de
zeventienjarige Alejandra, die na de dood van haar moeder (de Lucía uit de titel
) met haar vader naar Mexico Stad verhuist. Aanvankelijk valt de rustige,
sociale 'Ale' in de smaak bij haar klasgenoten. Tot ze tijdens een feestje te
veel drinkt en vrijt met een jongen die haar filmt met zijn telefoon. Het
filmpje belandt op internet en Ale wordt al gauw door de hele school uitgekotst
. Langzaam maar zeker wordt ze slachtoffer van steeds wredere pesterijen.
Voor een drama dat zo compact wordt verteld en sober is geregisseerd, snijdt
Después de Lucía veel grote thema's aan: pestgedrag, rouwverwerking, nieuwe
media, geweld. Daardoor verliest het drama op den duur iets aan focus. Wat wil
regisseur Michel Franco nu precies vertellen?
Anderzijds worden de
gebeurtenissen zo schokkend realistisch en geloofwaardig gebracht, dat de film
evengoed diepe indruk maakt. Franco's bijna zakelijke regie doet denken aan die
van medezwartkijker
Michael Haneke, die zijn publiek ook graag confronteert met statische
zoekplaatjes en geweld suggereert zonder het expliciet in beeld te brengen. En
net als bij Haneke valt over de motieven van de personages en de interpretatie
van bepaalde wendingen achteraf nog een hele boom op te zetten.
De
overtuigende jonge cast, die grotendeels bestaat uit amateurs, is in
werkelijkheid een hechte vriendengroep, zo vertelt Franco in interviews.
Hoofdrolspeelster Tessa Ia wordt in werkelijkheid niet gepest. Dat is toch een
opluchting.
Het Mexicaanse drama Después de Lucía (internationaal: After Lucia) begint met een minutenlang aangehouden, statisch shot vanaf de achterbank van een auto. Buiten beeld horen we een monteur aan de vermoedelijke eigenaar uitleggen wat hij allemaal heeft gerepareerd. Dan stapt de eigenaar in, rijdt weg en legt zwijgend een aantal straten af. Op een druk kruispunt zet hij plots de motor af, stapt uit en loopt weg.