Net als Valhalla Rising en Drive vertelt Only God Forgives een bijna mythisch verhaal over een eenzame wreker. Maar hoewel de hoofdrol – net als in Drive – wordt vertolkt door filmster Ryan Gosling, is niet hij de wreker, maar de Thaise ex-politieman Chang, gespeeld door kendo-expert en eigenaar van een balletschool Vithaya Pansringarm.
Gosling speelt Julian, een Amerikaan die in Thailand met zijn brute broer Billy een boksschool runt. Als dekmantel voor drugshandel. Als Billy door de vader van het zestienjarige meisje dat hij heeft verkracht en doodgeslagen op zijn beurt tot pulp wordt geslagen, weet Julian dat er van hem verwacht wordt dat hij wraak neemt. Maar de toch al niet actieve Julian – we zien hem in het begin van de film zeer afwezige seks hebben met een chique callgirl – weigert in actie te komen.
Tot zijn dominante moeder (een heerlijk vuilbekkende Kristin Scott Thomas) uit Amerika komt overgevlogen om hem op zijn broederlijke plichten te wijzen. Waardoor Julian uiteindelijk tegenover Chang ( volgens Refn in Cannes de God uit de titel) komt te staan.
Zo'n plot suggereert spanning en actie, maar bij Refn wordt wraak wel heel koud opgediend . Het ritme van Only God Forgives wordt gedomineerd door veel slo-mo's, trage tracking shots door slecht verlichte gangen, en stil voor zich uit starende personages. Afgewisseld met een handvol zeer bloederige en gewelddadige scènes.
De verwachtingen waren wel erg hoog gespannen na de culthit Valhalla Rising en de arthouse-hit Drive, helemaal toen Only God Forgives, de nieuwe film van de Deen Nicolas Winding Refn, ook nog voor de hoofdcompetitie van Cannes werd geselecteerd. En dus viel het allemaal natuurlijk wat tegen.
Kristin Scott Thomas in Only God Forgives
Mocht Gosling in Drive al niet veel zeggen, in Only God Forgives is hij zo niet nog zwijgzamer. En nog emotielozer. Dat slaat uiteindelijk dood, waardoor Goslings Julian het minst interessante personage van de film is. Ook Pansringarms Chang blijft te koel en beheerst, zoals je wellicht van God verwachten mag, zodat alle aandacht naar de monsterlijke moeder gaat. Die met verve – en geheel tegen haar imago in – gespeeld wordt door Scott Thomas.
Op de persconferentie van de film bekende Scott Thomas dat de 'cocks', 'cunts' en het creatieve 'cum dumpster' maar moeilijk uit haar mond kwamen, maar daar merk je in de film niets van. Zij is de spreekwoordelijk 'schop onder de kont' die zoon Julian hard nodig had. En Refns film ook.