Rambo (Sylvester Stallone) en de Governator (Arnold Schwarzenegger) samen in een film, dat is waar actieliefhebbers al decennia van droomden. Na een cameo van Schwarzenegger in Stallone's vechtersbazenensemble The Expendables en een iets uitgebreidere rol in deel twee, volgt nu eindelijk hun eerste grote samenwerking.

Stallone speelt in Escape Plan een geniale man genaamd Ray Breslin, die voor zijn beroep ontsnapt uit gevangenissen (met hulp van Amy Ryan en 50 Cent) en vervolgens de eigenaars ervan op de zwakke plekken wijst. Voor zijn nieuwste opdracht wordt hij in een door private investeerders gefinancierde bajes geplaatst, waar criminelen en terroristen worden opgesloten die een groep conservatieve rijkaards het liefst ziet 'verdwijnen'.

Het blijkt een hypergeavanceerde strafinrichting te zijn waarin de gevangenen in kleine glazen kooien worden gehouden, de bewaarders maskers dragen en een sadistische directeur ( Jim Caviezel) met een voorliefde voor opgezette vlinders (symboliek!) aan het roer staat. Ontsnappen lijkt schier onmogelijk, maar in medegevangene Emil ( Schwarzenegger) vindt Ray een meer dan bruikbare bondgenoot, én een komische sidekick.

Zoals in wel meer B-films waarin de twee oude krijgers figureren, wordt in Escape Plan ook nog wat voorzichtig commentaar geleverd op de recente Amerikaanse politiek, met onder meer een gruwelijke martelscène in de geheime gevangenis en een aantal verwijzingen naar de bankencrisis. Ook interessant voor filmwetenschappers: een devote moslim die in eerste instantie als terrorist wordt weggezet, maar uiteindelijk tot grote held uitgroeit.

Maar daar is het het publiek natuurlijk niet om te doen. 'Arnie' die in slow motion met een reusachtig machinegeweer zwaait en 'Sly' die zich al hangend aan een helikopter een weg richting de vrijheid schiet, dat willen de mensen zien. En ze worden niet teleurgesteld.

Voor al die jongens (of meisjes, natuurlijk) die in de jaren tachtig en negentig elk weekend de videotheken afstruinden naar de nieuwste Rocky, Rambo of Terminator, is Escape Plan een waar nostalgisch genoegen. De foute oneliners , de nogal lompe plot en het krakkemikkige acteerwerk: het zal ze allemaal een zorg zijn. Sterker nog: die elementen maken het juist zo vermakelijk.