In de DreamWorks-animatiefilm How to Train Your Dragon (Nederlandse titel: Hoe tem je een draak?) leerde de jonge Viking Hiccup zijn dorpsgenoten dat de draken waarop zij altijd hadden gejaagd, in wezen lieve en intelligente beesten zijn.

In How to Train Your Dragon 2 zijn we vijf jaar verder, en inmiddels zijn de draken helemaal in het dorp opgenomen. Nu er massaal op de beesten wordt gevlogen, leren de Vikingen hun omgeving steeds beter kennen. Vooral Hiccup – in deel één al eigengereid en nieuwsgierig – maakt graag lange verkenningstochten op zijn draak Toothless. Al is het maar om zijn vader Stoick te ontwijken, die graag wil dat Hiccup hem opvolgt als stamhoofd – een vooruitzicht waar de gevoelige jongen helemaal niet op zit te wachten.

Uiteraard worden Hiccups leiderschapskwaliteiten uiteindelijk toch op de proef gesteld: tijdens zo'n tocht ontdekt hij een eiland vol onbekende drakensoorten, en een gevreesde jager die het op die draken heeft gemunt.

Vervolgen op succesvolle animatiefilms zijn bijna altijd losse kopieën van het origineel waarin overal een schep bovenop is gedaan. How to Train Your Dragon 2 is geen uitzondering, maar omdat deel één al zo'n geslaagde familiefilm was, is dat helemaal niet erg . De basis waarop wordt voortgeborduurd – geleend van de jeugdboekenreeks van de Britse schrijfster Cressida Cowell – is doortimmerd genoeg. Het universum biedt nog vele mogelijkheden voor avontuur, de personages zijn innemend en gevarieerd, de humor is scherp en het drama niet te voorzichtig (op een amputatie meer of minder wordt niet gekeken).

Grootste troef is echter de 3D-animatie: die is nog sprankelender en gedetailleerder dan voorheen. De opening van de film, waarin een drakenrace in het Vikingendorp wordt gehouden, is adembenemend, en de onderonsjes tussen de draken – die zich gedragen als grote honden – en hun eigenaars zijn aandoenlijk.

Jammer alleen dat ook de actie een verplichte opvoering heeft gekregen: tegen de tijd dat de lange, luidruchtige finale zich aandient, ben je als kijker al een beetje murw gebeukt. Sterker: de hele plot rond slechterik Drago doet nogal plichtmatig aan.

Dat de film als geheel daar nauwelijks onder lijdt, geeft wel aan hoeveel plezier er aan de rest valt te beleven.