Met recente kaskraker Frozen nog vers in het geheugen voegt Disney met Doornroosje-hervertelling Maleficent een nieuw hoofdstuk toe aan haar renaissance. Gebleven zijn de prinsen, prinsessen en snode feeën, maar tussen het vertrouwde goed en kwaad blijkt plots een gigantisch grijs gebied te kunnen bestaan.

Ambivalentie en Disney, dat was vroeger zoiets als water en vuur. Maar de laatste jaren heeft er –
vermoedelijk onder invloed van animatiestudio Pixar, sinds 2006 eigendom van Disney – een duidelijke kentering plaatsgevonden . Zo waren de heksen in Oz the Great and Powerful (2013) al niet alleen maar liefelijk of duivels. En in het voorzichtig feministische Frozen (2013) was het uiteindelijk niet de gebruikelijke kus van een knappe jongen die een prinsessenhart deed ontdooien, maar de liefde van haar zus.

Revisionistisch sprookje Maleficent – de titel verwijst naar de boosaardige fee die het prinsesje Aurora vlak na haar geboorte vervloekt tot de eeuwige slaap – gaat nog een stap verder. Het vertelt de voorgeschiedenis van de Disney- klassieker uit 1959, en breit er een nieuw einde aan vast. En wat blijkt: koning Stefan, Aurora's vader, was de jeugdliefde van Maleficent, de machtigste fee van allemaal. Tot hij uit hebzucht haar vleugels afsneed, en haar verbitterd achterliet.

Nieuw is het natuurlijk niet, het sprookje voor volwassenen. Maar net als die andere twee recente voorbeelden, Snow White and the Huntsman en Hansel & Gretel: Witch Hunters, is ook Maleficent geen echt goede film geworden, onder meer omdat geen van de personages echt weet te boeien. Elle Fanning speelt Aurora op de gebruikelijke suikerzoete wijze, en Angelina Jolie laat als Maleficent wel heel snel haar moederlijke gevoelens door haar ijzingwekkende voorkomen doorsijpelen.

Maar het grootste probleem is het gebrek aan evenwicht: de balans tussen actie, drama en romantiek   is vaak ver te zoeken. En waar is de humor gebleven? Misschien dat het gebrek aan ervaring bij debuterend regisseur Robert Stromberg daar een rol bij speelde . Nooit eerder kreeg een nieuwbakken regisseur zo'n enorm budget – naar verluidt 200 miljoen dollar – tot zijn beschikking.

Strombergs vroegere carrière als 'special effects supervisor' van onder meer Avatar en Oz the Great and Powerful draagt dan weer wel bij aan het absolute hoogtepunt van Maleficent: het wonderlijke paradijs waarin de feeën, trollen en allerlei andere magische wezens leven, ver verwijderd van de grauwe mensenwereld.