Een timide sul die op kantoor amper wordt opgemerkt, wordt op een dag geconfronteerd met een nieuwe collega die uiterlijk exact op hem lijkt, maar in doen en laten precies het tegenovergestelde is: sociaal, doortastend, extravert. Langzaam maar zeker neemt deze dubbelganger zijn hele leven over.

Zo gaat het verhaal van De dubbelganger, een vroege roman van Fjodr Dostojevski, waar de Brit Richard Ayoade nu een tamelijk getrouwe verfilming van heeft gemaakt. Dat klinkt niet direct als een project dat je zou verwachten van Ayoade, die als acteur bekend is van komische series als The IT Crowd en als regisseur debuteerde met de frisse coming-of-age-film Submarine. Maar The Double is dan ook zeker geen stoffige literatuurfilm geworden.

De regisseur en coscenarist (zijn schrijfmaat was Avi Korine, broer van Harmony) situeerde het op zichzelf al bevreemdende verhaal in een nog buitenissiger decor – een kafkaësk universum waar de zon nooit schijnt, vol Oostblokflats en gedateerd ogende technische snufjes. De personages en dialogen zijn al even absurdistisch . Jesse Eisenberg, gespecialiseerd in ongemakkelijke rollen, is perfect gecast als zowel de weifelende hoofdpersoon als zijn uitgesproken dubbelganger.

De aanpak levert een film op vol geinige (visuele) vondsten, die van begin tot eind blijft amuseren. Nadeel van het consequent doorgevoerde absurdisme is wel dat de personages nooit tot leven komen; ze blijven schetsen, archetypen. Daar komt bij dat deze wereld, hoe inventief soms ook bedacht, behoorlijk bekend voorkomt: baanbrekende cultfilms als Terry Gilliams Brazil en David Lynch' Eraserhead dienden wel heel evident als inspiratiebronnen.

Jammer wel, want het talent van Ayoade staat na Submarine en deze film buiten kijf. Die opzichtige verwijzingen heeft hij helemaal niet nodig.