Er is iets vreemds aan de hand met vechtersbazenensemble The Expendables. Want waar succesvolle actiefilms normaal gesproken met elk vervolg steeds slechter worden, wordt de in 2010 door Sylvester Stallone in het leven geroepen filmserie steeds ietsje beter.

The Expendables één en twee waren in feite niet veel meer dan duur uitziende A-Team afleveringen, die het vooral moesten hebben van de bekende koppen. Gemaakt voor zij wiens hart sneller gaat kloppen bij het zien van de baard van Chuck Norris of de fameuze achterwaartse trap van Jean-Claude van Damme. Maar dit derde deel, met nog meer helden van weleer en nog meer spectaculaire actiescènes, betekent daadwerkelijk een enorme sprong voorwaarts.

Hoofdverantwoordelijke voor de kwaliteitsimpuls is de onervaren regisseur Patrick Hughes –
enkel bekend van low-budget western Red Hill (2010) – die besloot zich meer op de humor te richten. En dat werkt wonderwel. Met name in de laatste akte, waarin talloze personages elk hun eigen strijd uitvoeren in een massale uitbarsting van explosies, vuistgevechten en komische oneliners, doet The Expendables 3 denken aan een variant op Marvels superheldenepos The Avengers.

Veel van het plezier schuilt natuurlijk nog steeds in het opdoemen van vertrouwde gezichten. Een van de nieuwkomers in het huurlingenleger van Stallone is Wesley Snipes, die wegens een gevangenisstraf voor belastingontduiking de eerste twee delen aan zich voorbij moest laten gaan. Maar de belangrijkste toevoeging is Antonio Banderas als Galgo, een praatzieke clown die zijn nieuwe strijdmakkers het bloed onder de nagels vandaan haalt.

Samen met onder andere oudgedienden Dolph Lundgren en Jason Statham zetten ze de jacht in op de ex-Expendable en sadistische wapenleverancier Conrad Stonebanks ( Mel Gibson). Maar als een van hen ernstig gewond raakt, besluit Barney Ross (Stallone) een nieuw team van jonge honden om zich heen te vormen. In de ijdele hoop dat een volgend verlies van één van zijn collega’s minder hard zal aankomen.

De plot, die verder niet veel om het lijf heeft maar zonder meer weet te onderhouden, zorgt zodoende zelfs voor de nodige emotionele momenten. Want ooit kom het moment dat Stallone en co daadwerkelijk het stokje aan de volgende generatie dienen over te geven.

Maar als The Expendables 3 iets toont, dan is het dat de oude spierbundels nog lang niet versleten zijn, en bovendien over veel meer persoonlijkheid dan de nieuwe talenten – o.a. MMA-kampioene Ronda Rousey – beschikken.