Yves Saint Laurent van Jalil Lespert is de eerste van twee films over het leven van de legendarische Franse modeontwerper. De concurrerende biopic van regisseur Bertrand Bonello (L'apollonide), die de bijzonder originele titel Saint Laurent draagt, gaat later dit jaar in première. Filmbiografieën lijken nu eenmaal in tweeën te moeten komen tegenwoordig (zie o.a. Jeff Buckley en Steve Jobs).

Wat in ieder geval gelijk in het voordeel van Lesperts film spreekt, is de volledige medewerking van Pierre Bergé, Saint Laurent's zaken- en levenspartner en de beheerder van zijn nalatenschap. Prachtig zijn dan ook de vele modeshows, waarin alle originele ontwerpen te zien zijn, zoals de revolutionaire vrouwensmokings en de iconische Mondriaanjurk.

Maar de bemoeienis van Bergé lijkt ook een grote schaduw over de film te hebben geworpen. Als verteller leidt hij ons van Saint Laurents veelbelovende begin als assistent van Christian Dior naar zijn dood in 2008, waarbij zijn creatiefste jaren tussen 1956 en 1975 de hoofdmoot vormen. Zijn transformatie van verlegen wonderkind tot hedonistische mannen- en drugsverslinder is daarbij een belangrijke rode draad . Maar uiteindelijk is het regisseur Lespert toch vooral om zijn relatie met de zes jaar oudere Bergé te doen.

'Een krachtig, episch liefdesverhaal ' had hij voor ogen, maar verder dan een speelse eerste kus langs de Seine en wat furieus gegooi met vazen tijdens een van de vele echtelijke ruzies, komt hij niet. Van passie, liefde of zelfs verbondenheid lijkt geen moment sprake.

Aan hoofdrolspeler Pierre Niney ligt het in ieder geval niet. Die vertolkt Saint Laurent met verve en lijkt ook nog eens sprekend op hem. Maar collega Guillaume Gallienne weet zijn Bergé nooit tot leven te wekken. Een veredelde assistent is hij vooral, die continu de rotzooi opruimt achter de steeds labieler wordende (want manisch-depressieve) Saint Laurent.

Misschien is dat ook de reden dat hun liefdesrelatie midden jaren zeventig, toen Saint Laurent vooral door het Parijse nachtleven doolde, uiteindelijk op de klippen liep. Maar uiteindelijk bleven ze altijd samen, tot aan Saint Laurents dood, op 71-jarige leeftijd. Wat die twee mannen voor het leven verbond, wordt echter nooit duidelijk, laat staan voelbaar gemaakt.

Een icoon van de kunsten als Saint Laurent verdient bovendien een film van esthetisch hoger niveau. Haute couture, in plaats van degelijke confectiemode. Het is dan ook te hopen dat Bonello, wiens film in eerste instantie in mei al zou verschijnen maar nu is uitgesteld tot oktober, met meer visuele flair uitpakt.