Na een beroerte en een coma keert de Ierse Conor (Edward MacLiam) terug naar zijn gezin. Zijn karakter is hevig aangetast, en volledig herstel wordt niet meer verwacht. Om het revalidatieproces te onderzoeken, komt de Amerikaanse arts Ted (Will Forte) – permanent bewapend met videocamera – tijdelijk bij de familie in huis wonen.

Het is een frappant gezelschap dat zich ophoudt in de Ierse dorpswoning. Conor, ooit een vlotte meubelmaker, gaat nu in zombieachtige toestand door het leven, terwijl zijn extraverte vrouw Vanetia ( Maxine Peake) wanhopig probeert het gewone leven te handhaven: boodschappen doen, kinderen vervoeren, opa en oma ontvangen, uitjes organiseren. En intussen doet de introverte Ted zijn best onzichtbaar te blijven terwijl hij alles vastlegt op camera. Dat kan niet eindeloos goed blijven gaan.

Run & Jump is het bitterzoete speelfilmdebuut van de Amerikaans-Ierse regisseuse Steph Green, die eerder hoge ogen gooide met diverse korte films. Het scenario heeft een frisse kwaliteit; op de loer liggende clichés rond ziekte en ontluikende romantiek worden subtiel omzeild, en de personages en dialogen komen authentiek over. Dat is geen toeval: co-scenariste Ailbhe Keogan baseerde het verhaal op eigen ervaringen, nadat ze haar vader ingrijpend zag veranderen door een beroerte.

De prettige toon van de eerste helft wordt helaas niet tot het einde vastgehouden. Het is onvermijdelijk dat de situatie op den duur iets ontspoort, maar de manier waarop had best wat subtieler gemogen.

Geen grote ramp; de film biedt nog altijd veel moois. Smaakvolle regie en poëtisch camerawerk bijvoorbeeld. En fijn acteerwerk: Forte, vooral bekend van allerlei Amerikaanse comedyseries, bewijst na Nebraska opnieuw dat hij prima een dramatische rol aankan, en MacLiam houdt het aangetaste gedrag van Conor effectief klein.

Maar het sprankelende middelpunt van de film is Maxine Peake. Wat een uitstraling heeft deze Ierse actrice, en wat een mooi personage zet ze neer. Dankzij de hardnekkig optimistische Vanetia laat de film je met een veel beter gevoel achter dan gezien de omstandigheden misschien terecht is.