Dat verraste niet, want in de film belanden we in Jacques Tati-land, het Frankrijk van de jaren vijftig, een verleden dat gekoesterd en geïdealiseerd wordt. De titel is ook een regelrechte verwijzing naar Les vacances de monsieur Hulot, de doorbraakfilm waarin Tati als de slungelige meneer Hulot naar zee gaat en allerlei komische avonturen beleeft.
Net als de kleine Nicolaas nu, voor wie eindelijk de zomervakantie is begonnen . En dus ook het jaarlijkse gekibbel tussen vader en moeder. Gaan ze naar de bergen of naar zee? Het wordt de zee. Daar aangekomen gaat het kibbelen gewoon door, onder meer over oma die mee moest. Maar Nicolaas heeft andere dingen aan z ’n hoofd. Hij ontmoet nieuwe vriendjes, bouwt zandkastelen en vreest uitgehuwelijkt te worden aan de monsterlijke dochter van de nieuwe vrienden van zijn ouders. En wat doet die flamboyante Italiaanse regisseur eigenlijk met zijn moeder?
De film grossiert in soepel over elkaar heen buitelende subplotjes, visuele en verbale grappen en verwijzingen naar andere films. Behalve Tati duiken ook de akelig lange hotelgang uit Kubricks The Shining op en scènes die doen denken aan Fellini en misschien wel Hitchcock, die naar eigen zeggen een inspiratiebron was voor René Goscinny, de schrijver van de kinderboeken. Met een beetje goede wil herken je in het bonte Zuid-Franse kleurenpalet ook Pierrot le fou, Godards explosieve hommage aan de amour fou, een andere gekoesterde Franse traditie.
Ook de kleine Nicolaas blijkt snel thuis in de liefde. Op z’n Frans dan: thuis liet hij met een zoen op de wang het ene vriendinnetje achter en hier onder de zon verschijnt alweer een nieuwe liefde. Dat ook zijn vader dreigt vreemd te gaan met een dartelende Duitse nudiste is eigenlijk de enige valse noot in deze verder keurig onschuldige maar absoluut vermakelijke kinderfilm.
Zon, zee, strand en bonte kleuren zijn de ingrediënten van Laurent Tirards tweede bewerking van de avonturen van kleine Nicolaas, naar de populaire Franse kinderboekenreeks uit de jaren zestig. Het vervolg liet op zich wachten, want de Fransen smulden van het eerste deel, dat vijf jaar geleden 45 miljoen euro opbracht.