'Ik lijk wel een huwelijksconsulent,' zucht de rechercheur in de ontvoeringszaak van de zesjarige Clarinha. Terwijl hij de ouders van het verdwenen meisje ondervraagt komt hij van alles te weten over hun affaires en hun liefdesleven, maar dichter bij het vinden van Clarinha komt hij niet. Omdat iedereen zijn eigen hachje belangrijker lijkt te vinden dan het lot van het kind.

Het Braziliaanse A Wolf at the Door (O lobo atrás da porta) opent als Clarinha net van school is opgehaald door een onbekend persoon. De eerste verdachte dient zich gelijk al aan in de persoon van Rosa: een jonge vrouw die zojuist een maandenlange affaire heeft afgekapt met Bernardo, de vader van het kind.

Via flashbacks en passages uit de politieverhoren wordt onthuld wat tot Clarinha's verdwijning heeft geleid. Centraal staat het opbloeien en uitdoven van de romance tussen Bernardo en Rosa. Voor Rosa is de affaire een uitweg uit een treurig bestaan, voor Bernardo slechts afleiding van een kabbelend gezinsleven.

Wat begint als een thriller en whodunit – met prachtige, sfeervolle beelden van Tropa de Elite-cameraman Lula Carvalho en een pulserende soundtrack – verandert zo al snel in een broeierig relatiedrama. Enige tijd werkt dat fantastisch, vooral dankzij actrice Leandra Leal, die Rosa als een sensuele, charmante maar ook kwetsbare en onbetrouwbare jonge vrouw speelt.

Maar halverwege gaat de vaart uit de film. Waar debuterend regisseur Fernando Coimbra in het begin nog snel schakelt tussen verschillende verhaallijnen en periodes, kiest hij naar het einde toe steeds meer voor lang uitgesponnen dialogen: dicht op de huid gefilmd , met een camera die niet beweegt. Het zijn veelal scènes die al snel beginnen te vervelen, en die bovendien de vraag oproepen of er überhaupt wel iemand ( regisseur Coimbra inclusief) in het welzijn van Clarinha geïnteresseerd is.

En dan is er nog het einde: een schokkende twist die het publiek zal verdelen. Geloof je het, dan is A Wolf at the Door zonder meer geslaagd in zijn bedoelingen. Maar geloof je het niet – en daar valt veel voor te zeggen – dan eindigt de film na een veelbelovend begin in één grote deceptie.