Hoogtepunt van Stray Dogs, de nieuwe film van de Taiwanese grootmeester van de slow cinema Tsai Ming-liang, is een bijna tien minuten lang shot van een man die een kool probeert te verstikken met een kussen, vervolgens de kool aan stukken scheurt en begint op te eten, waarna hij in tranen uitbarst en de restanten van de kool begint te strelen.

Dat klinkt misschien belachelijk, maar in de film is het een indrukwekkend en zelfs aangrijpend moment. Dat is te danken aan het fantastische spel van acteur Lee Kang-sheng (het vaste alter ego van Tsai, die in al zijn films heeft meegespeeld), maar vooral aan de eigenzinnige regie van Tsai zelf. In een handvol lang uitgesponnen shots reikt hij de kijker de brokstukken van een tragisch verhaal aan.

Voor we bij de scène met de kool zijn aanbeland hebben we gezien hoe twee kinderen – een jong meisje en haar iets oudere broertje – door Taipei dwalen, in een supermarkt proefmaaltijden eten, en met hun vader op een verlaten strand lopen. We zagen ook dat die vader een zakcent verdient als levende reclamezuil.

Zonder dat Tsai het ook maar een keer hoeft te benoemen is ons duidelijk dat de drie leven aan de zelfkant van de maatschappij, zonder vrienden of familie, zonder sociaal vangnet . Vandaar ook de internationale titel Stray Dogs, wat zwerfhonden betekent.

De eerdergenoemde kool werd gekocht door de dochter. Ze tekende er een gezicht op en legde hem naast zich in het grote bed waarin het gezin slaapt. Tussen haar en haar vader in. Alsof haar moeder er weer even is. Het laat zich vervolgens raden waarom de vader – in een dronken bui – de kool te lijf gaat.

De 57-jarige Tsai heeft aangekondigd dat Stray Dogs zijn laatste speelfilm is. Dat doen wel meer regisseurs, die daar dan later weer op terugkomen, maar Stray Dogs zou een waardig slotakkoord zijn. Niet alleen is elk shot prachtig, Tsai overtreft zich in deze film in de van hem bekende lange, zwijgzame takes.

Een filmrol duurt maximaal elf minuten, maar omdat Tsai voor Stray Dogs voor het eerst met een digitale camera werkte, kon hij zijn shots nu bijna eindeloos aanhouden. Het nieuwe speeltje leverde al een shot van ruim dertien minuten op, maar meestal blijft hij in Stray Dogs (net) binnen die elf minuten.

Desondanks, of misschien wel juist daarom, boeit de film van begin tot eind.