Scorsese en zijn nieuwe muze DiCaprio namen hun verlies en maakten Shutter Island. Maar DiCaprio kon het idee niet opgeven. Tegen Vulture.com vertelde hij : 'Ik zei tegen Marty dat we zo'n film in de toekomst niet meer kunnen maken. Voor big-budget films voor volwassenen, zoals Blood Diamond en The Departed, is tegenwoordig geen geld meer te vinden.'
Dat geld vonden ze gelukkig toch
, bij het onafhankelijke productiebedrijf Red Granite Productions. En aldus werd
The Wolf of Wall Street, gebaseerd op de memoires van oplichter/beurshandelaar
Jordan Belfort, toch gemaakt.
DiCaprio speelt Belfort, een
geniale maar amorele beurshandelaar, die er geen been in zag kleine beleggers
een poot uit te draaien. De miljoenen dollars aan spaarcenten die zo
binnenkwamen werden opgemaakt aan drugs, prostituees en feestjes.
Misschien dat Scorsese in het begin van de film iets te lang stilstaat bij die
feestjes (vooral de bacchanalen op kantoor), maar hij doet dat dan toch weer met
zoveel elan en stiekem plezier (en dat voor een 71-jarige), dat ze geen moment
vervelen.
Scorsese staat juist niet lang stil bij de technisch-
financiële details van Belforts piramidespel, maar zoomt genadeloos in op het
type Belfort. Handelaars die hun klanten zien als stumpers die je het geld uit
hun zak moet praten. Om dat vervolgens zelf met bakken uit te geven. Dat doet
Scorsese met de van hem bekende visuele flair en verrassend veel humor. De scène
waarin Belfort en collega Donnie (
Jonah Hill) stijf van de Quaaludes over de grond kruipen, verdient het om
een klassieker te worden.
Een enkele recensent suggereerde dat de
obscene uitbundigheid van The Wolf of Wall Street betekent dat Scorsese het
gedrag van zijn personages goedkeurt. Onzin, natuurlijk, want DiCaprio's Belfort
mag dan inspirerend en charmant zijn, hij is ook seksueel onbekwaam, geestelijk
onvolwassen en een meelijwekkende losbol.