Maar dat wordt hem afgenomen omdat hij een (Marokkaanse!) arrestant tot moes
heeft geslagen. Geschorst. Tenzij hij wil infiltreren bij een Marokkaanse
drugsfamilie. Sam accepteert en wordt Said, en zal een goed deel van de film het
vertrouwen proberen te winnen van drugsdealer Abdel en diens gewelddadige
hulpje Bourhim.
In Hollywood zouden dergelijke gegevens ongetwijfeld
voor veel spannende scènes hebben gezorgd, maar
Infiltrant, van regisseur
Shariff Korver (1982) wil maar niet spannend worden. Korver zoomt in zijn
tweede bioscoopfilm (na
De weg naar Cádiz, 2009) liever in op de zoektocht van Sam naar zijn eigen
identiteit. Iets waarvoor Korver, die van Venezolaans-Nederlandse afkomst is,
ongetwijfeld kon putten uit eigen ervaringen.
Korver schreef het
scenario voor Infiltrant samen met
Rogier de Blok én met hoofdrolspeler
Nasrdin Dchar, die al heel vroeg bij het project betrokken was.
Dchar
, een 'Nederlander met Marokkaanse roots' die ongetwijfeld ook kon putten uit
eigen ervaringen, is altijd geloofwaardig als de zwijgzame infiltrant, maar
krijgt te weinig scènes waarin hij zijn innerlijke verscheurdheid mag laten zien
.
In plaats daarvan worden er allemaal zijlijntjes uitgezet – Sams
moeder heeft kanker; Said wordt verliefd op de zus van Abdel – die uiteindelijk
nergens naartoe gaan en daarom alleen maar afleiden. De film had beter dicht bij
Sam kunnen blijven. En bij diens nieuwe familie, 'broeders' Abdel en Bourhim,
want alleen in die scènes komt de film echt tot leven.
De licht-
ontvlambare en extreem-gewelddadige Bourhim (met zichtbaar plezier gespeeld door
rapper Rachid 'Appa' El Ghazaoui) steelt sowieso de film. Net als
Joe Pesci dat ooit deed in Scorsese's
Goodfellas. Ook een film over een infiltrant. Maar verder houden de
vergelijkingen op.
Bekijk
hier het interview met Shariff Korver over Infiltrant voor CinemaTV.
Politie-inspecteur Sam is de ideale infiltrant. Hij heeft een Nederlandse moeder en een Marokkaanse vader die hij haat, omdat-ie het gezin al vroeg in de steek heeft gelaten. Kortom: Sam is onthecht. Hij valt tussen twee culturen in en voelt zich nergens thuis. Alleen bij de politie.