In de nabije toekomst is een nieuwe ijstijd aangebroken, na een mislukte
poging het verpeste klimaat te redden. Bijna alle leven op aarde is uitgevaagd.
Het minuscule restje van de mensheid leeft samen op een lange, energie
opwekkende trein die non-stop moet blijven voortrazen. Voorin wonen de ‘haves’,
achterin de ‘have-nots’.
Onze helden bevinden zich uiteraard in die
achterste hellewagons. Concentratiekampen op wielen zijn het, zonder privacy,
met schaars, smerig eten en constant dreigend geweld. Curtis (
Chris Evans), leider tegen wil en dank, staat op het punt een opstand aan te
voeren, bijgestaan door hulpje Edgar (
Jamie Bell) en mentor Gilliam (
John Hurt).
De naam van die laatste is allicht geen toeval:
Snowpiercer is een film in de traditie van fantasievolle cineasten als
Terry Gilliam (Brazil),
Jean-Pierre Jeunet (Delicatessen) en, wat verder terug,
Fritz Lang (Metropolis). De bron is een Franse strip uit 1984 (Le
Transperceneige van Jean-Marc Rochette), die de Zuid-Koreaanse regisseur Bong
Joon-ho volledig naar zijn hand zette.
Wie bekend is met Bongs
eerdere werk (
Memories of Murder,
The Host,
Mother) zal de mix van serieus drama, groteske humor en bloederige actie wel
kunnen plaatsen, maar in combinatie met de Engelse voertaal en bekende acteurs
voelt het resultaat toch bijzonder fris aan. De film oogt als een
Hollywoodblockbuster (al werd alles gefilmd in een Tsjechische studio), heeft
het ene moment het tempo en de poëtische details van een arthousefilm, en
verandert dan weer in pure exploitatiecinema.
Al te kritisch moet je
er niet naar kijken. Dat we de personages van wagon naar wagon volgen, alsof ze
steeds nieuwe levels bereiken in een computerspel, is een goede vondst, maar
hoe verder ze komen, hoe verder ook de logica te zoeken is. Daarnaast rijst de
vraag of de acteurs misschien verschillende films in gedachten hadden: sommigen
spelen bloedserieus, anderen – met
Tilda Swinton aan kop – gaan volledig over the top. En dan zijn er nog de
special-effects: de (schaarse) exterieurshots laten geregeld te wensen over.
Het is allemaal overkomelijk. Snowpiercer is tien keer origineler dan de
gemiddelde blockbuster, en stuurt je nog naar huis met wat denkstof ook, over
voortrazende systemen, arm en rijk, etc.. Al met al best veel film voor je geld.
Wat krijg je als een Franse sf-strip wordt verfilmd door een Koreaanse regisseur, in een Tsjechische studio, met een internationale sterrencast? In het geval van Snowpiercer: superieure pulp met een serieuze ondertoon.