Hoewel Johnny Depp inmiddels vooral bekendstaat om zijn zonderlinge personages, zoals Willy Wonka, Jack Sparrow en The Mad Hatter, wisselt hij zijn fantasie-avonturen om de zoveel jaar af met een realistische gangsterfilm. Na de rol van maffia-infiltrant in Donnie Brasco en bankovervaller John Dillinger in Public Enemies, kruipt hij ditmaal in de huid van James 'Whitey' Bulger, de bendeleider die uitgroeide tot een van de machtigste mannen binnen de Bostonse onderwereld.

Met een uitgedunde haardos, blauwe contactlenzen en een setje rotte tanden transformeert Depp in 
de griezelige crimineel, die in de jaren zeventig naam begint te maken. Jeugdvriend John Connolly (Joel Edgerton) werkt inmiddels bij de FBI en doet hem een voorstel: in ruil voor informatie over de concurrentie zal er een oogje worden dichtgeknepen bij zijn malafide praktijken . De deal loopt uit de klauwen als met de kennis van Bulger de Italiaanse maffia wordt opgerold en hij zelf met de White Hill-bende de stad overneemt. 
 
Depp speelt met zijn indringende blik en starre lichaamsbewegingen een van zijn betere rollen in jaren. Desondanks heeft zijn personage weinig inhoud. Dat komt vooral door regisseur Scott Cooper, die met een lekker tempo en degelijk camerawerk de gebaande paden van het gangsterdrama bewandelt, maar daarbij weinig aandacht heeft voor de twee relaties die de film een dramatische lading hadden kunnen geven.


 
De band tussen Bulger en zijn zoontje, die een uitstekende kans had geboden om de mens achter de meedogenloze gangster te tonen, bestaat alleen zodra het jochie even in beeld is. Dan geeft Bulger hem bijvoorbeeld na een vechtpartij op school de levensles: 'Als niemand het heeft gezien, is het niet gebeurd.' Ook de relatie tussen Bulger en Connolly heeft weinig vlees om de botten, en dat terwijl de alliantie die ze aangaan hun levens drastisch verandert. 
 
Het ontbreken van de emotionele diepgang is echter niet storender dan bijvoorbeeld de overbodige verhaalconstructie in de vorm van politieverhoren, of de lachwekkende poging tot een Bostons accent van Benedict Cumberbatch, die Bulgers broer speelt. Black Mass is weinig opzienbarend, maar Depps dreigende aanwezigheid als Whitey en diens zonder opsmuk geserveerde opkomst en ondergang bieden prima oppervlakkig vermaak.