In deze tijden van culturele crisis lijkt het met de uitbreng van Nederlandse films best prima te gaan. Toegegeven, het zijn vooral kinderfilms, (romantische) komedies en vervolgdelen die de doeken sieren, maar dat alles werkt mee aan het creëren van een industrie waarin ook vraag is naar andersoortige projecten. Boy 7 is zo'n project – een allegaartje van verhalen uit al bestaande buitenlandse boeken en films, maar (na eindexamenfilm Gliese 581) ook de eerste echte Nederlandse sf-thriller.

Boy 7, gebaseerd op het gelijknamige boek van Mirjam Mous, leent hevig van zo 'n beetje alle werken die er over toekomstige totalitaire en dystopische staten bestaan. 1984, Brave New World, The Hunger Games, The Maze Runner, Divergent: overal worden stukjes uit geknipt die op een nieuwe manier weer in elkaar worden gepast. Zo ontstaat het verhaal over Sam (Matthijs van de Sande Bakhuyzen), die ontwaakt in een metro en geen idee heeft hoe hij daar terecht is gekomen.

Via zijn dagboek – een vertelstructuur die regisseur Lourens Blok (Feuten, Midden in de winternacht) heeft overgenomen uit het boek – puzzelt Sam samen met vrienden Louis (Yannick Jozefzoon) en Lara (Ella-June Henrard) langzaam bij elkaar wat er allemaal gebeurd is. Alles blijkt te maken te hebben met een heropvoedingsinstituut waar jongeren hun talenten mogen ontwikkelen, maar dat eigenlijk een dekmantel is voor duistere zaken. Ondertussen krijgt Sam ook half het land achter zich aan omdat hij verdacht wordt van de moord op een minister.

De avonturen van Sam spelen zich af in een ongedefinieerde toekomst die vooral geschetst wordt door details. Die subtiliteit houdt het geloofwaardig. Daarentegen zijn sommige andere onderdelen van het verhaal, zoals de romantische ontwikkeling tussen Sam en Lara, weer vrij kort door de bocht. Op die momenten blijkt de regie van Blok, met strakke cameravoering en flitsende montage, prima te werken om dat te verhullen.

De drie jonge hoofdrolspelers leveren een prima acteerprestatie en Tygo Gernandt laat in een bijrol opnieuw zien dat hij de Matthew McConaughey van de lage landen is: ooit begonnen met slechte komedies, maar tegenwoordig een stabiele factor én schijnbaar aanwezig in zo'n beetje iedere film die uitkomt.

Boy 7 is misschien niet bijster origineel te noemen, maar wel een welkome aanwinst voor de Nederlandse film, die hopelijk de weg helpt vrijmaken voor meer specifieke genrefilms.