Eigenlijk waren ze tweede keus. Acteur Tom Hiddleston en actrice Mia Wasikowska. Eerste keus waren Benedict Cumberbatch en Emma Stone. Maar die konden uiteindelijk niet.

Niets ten nadele van Cumberbatch en Stone (zeker niet ten nadele van Stone), maar na het zien van Crimson Peak kan ik me niemand anders dan Hiddleston en Wasikowska in hun rollen voorstellen. Zo goed passen ze in dit prachtig-duistere sprookje van de Mexicaan Guillermo del Toro (Hellboy, Pan's Labyrinth).
 
Hiddleston speelt de verarmde Britse edelman Thomas Sharpe, die begin twintigste eeuw naar Amerika komt op zoek naar geld voor zijn macabere landhuis Allerdale Hall. Wasikowska is de Amerikaanse Edith, schrijfster van griezelverhalen, maar ook dochter van een rijke industrieel. De ideale bruid derhalve voor Thomas.
 
De derde hoofdrol in Crimson Peak is voor Jessica Chastain (wel eerste keus). Zij speelt Thomas' kille zus Lucille, die een nogal ongezonde invloed op haar broer blijkt te hebben.

Crimson Peak is een 'gothic romance', een genre dat altijd populair is geweest onder vrouwen. De beste gotische romans werden geschreven door vrouwen. Denk aan Jane Austen (Northanger Abbey), Daphne du Maurier (Rebecca) of de Brontës ( Wuthering Heights & Jane Eyre). En, van een heel andere orde, in de cinema aan bijvoorbeeld de Twilight-saga. De vrouwen domineren ook Crimson Peak, waarin de nadruk steeds meer komt te liggen op de strijd tussen Edith en Lucille.
 
Del Toro heeft zich altijd heen en weer bewogen tussen horror, sciencefiction en fantasy, genres waarin visuele effecten bijna per definitie de boventoon voeren. Voor Crimson Peak doet hij er nog een schepje bovenop. De geesten in de film zijn even eng als esthetisch, en ook Allerdale Hall is onweerstaanbaar mooi vervallen.
 
Alles in dat spookhuis – van de motiefjes op het behang tot de jurken die beide vrouwen dragen – symboliseert de strijd tussen Edith (de vlinder) en Lucille (de mot). Del Toro liet zelfs verschillende versies van de meubels maken. Groot als Edith zich klein en kwetsbaar voelt, klein als ze zich sterk en strijdbaar voelt. De kleuren geel en bruin domineren het open, optimistische Amerika aan het begin van de film. Blauw en rood het door geesten en slechte herinneringen getekende Allerdale Hall.
 
Zo slaagt Del Toro erin van Crimson Peak een visueel overdonderende ervaring te maken. En dan is de film ook nog eens razend spannend.