Jack snapt er niks van. Zo moeilijk kan het toch niet zijn om een broertje te maken? Zeker niet als je twee moeders hebt. Nou, leggen die twee aarzelend uit, dan heb je willies nodig. Heel kleine dingen die alleen mannen hebben. En die moeten ze dan in de buik van een vrouw stoppen.

Deze vrolijk-chaotische familiefilm mikt ondubbelzinnig op de doelgroep zes tot tien. Niks hartverwarmend coming of age-drama of slimme grappen voor ouders die van hun kinderen mee naar de film mogen: volwassenen zijn maf, is de strekking, en ze maken overal een rommeltje van. Logisch dus dat Jack zelf een broertje gaat regelen. Via internet legt hij contact met potentiële donoren, die gelukkig allemaal op loopafstand wonen, en spreekt met ze af om te kijken of ze een broertje kunnen leveren.

Helaas is de ene nog crimineler of flatuleuzer dan de andere. Berend kan z'n huis niet uit vanwege een enkelband, Erik de Perik is zo klunzig en verlegen dat hij al tijden de vrouw van zijn dromen niet durft aan te spreken, en een kasteelheer met superheldenaspiraties eet zoveel bruine bonen dat hij constant winden laat. Eigenlijk zijn alleen Jacks moeders (gespeeld door Jelke van Houten en Georgina Verbaan) nog een beetje verstandig. Of niet, want de een wil alsmaar afvallen en de ander koste wat kost meedoen aan de zoveelste sterren-stuntelen-voor-aandacht-televisieshow.

De doelgroep zal zich er niet aan storen, maar de cast had er best iets meer echte emotie in mogen stoppen, in plaats van het materiaal alleen als komedie te behandelen. Dat ligt trouwens niet aan de jongste spelers, en ook niet aan Georgina Verbaan, die de vonk in haar ogen waarschijnlijk nooit zal verliezen en via die sterrenshow laat zien dat ze prima om zichzelf kan lachen. En ook Gijs Naber haalt het maximale uit de korte schermtijd die hij als de gevaarlijke bosjutter Willy tot z'n beschikking heeft.

Maar het zorgt er wel voor dat Anne de Clercqs debuutfilm na het eerste half uur een beetje ziel verliest, en af en toe het gevoel geeft op de automatische piloot te rijden. Het gebrek aan pretenties is geen ramp; Jack bestelt een broertje wil vooral een gezellige familiefilm zijn, en dat lukt heel aardig. Maar ook een gezellige familiefilm verdient meer dan typetjes. En daar zijn er net iets te veel van.