De doodzieke Nadia en haar dertienjarige zoon Victor wonen net even buiten Montpellier in een caravan. Victor heeft zijn vader nooit gekend, maar daar komt verandering in. Zijn vader is Samuel Rovinski, een beroemde dirigent die in Montpellier is voor de uitvoering van Mahlers Zesde Symfonie. Als Victor te horen krijgt dat zijn vader in de stad is, zoekt hij hem op tijdens de repetities. De aarzelende toenadering tussen hen beiden zal niet alleen grote gevolgen hebben voor Victor, maar ook voor Samuel en Nadia.

Het Franse drama Le dernier coup de marteau gaat over de dood, armoede en gebroken gezinnen, maar is zo'n beetje het tegenovergestelde van een tearjerker . Filmmaakster Alix Delaporte doet juist haar uiterste best om op de heftigste momenten niet aan onze tranen te trekken. Juist dan houdt ze de emoties klein en ingehouden. En dan komen die tranen natuurlijk toch.

Een goed voorbeeld van Delaporte's subtiele aanpak is de scène waarin Victor stiekem naar een repetitie van zijn vader komt kijken. Hij wordt er bijna uitgeknikkerd, waarop hij liegt dat hij er voor een werkstuk is. Ze vragen hem waarover, en dan zegt zijn vader: 'Over mij.' Hij zegt het bijna terloops, ook al is dit in feite het moment waarop hij Victor als zijn zoon erkent. Maar bij Delaporte gaat zoiets niet vergezeld van paukenslagen.

'Tragisch, maar niet jankerig.' Zo wil dirigent Rovinski dat zijn orkest Mahlers Zesde Symfonie speelt. Het is ook de toon die Delaporte voor haar film koos.



Dat de film desondanks niet kil en afstandelijk wordt – zoals veel andere arthousefilms waarin grote emoties bewust worden vermeden – is niet alleen te danken aan Delaporte's trefzekere regie, maar ook aan het sterke acteren van de cast.

Clotilde Hesme, die een enkeling nog zal kennen van de Franse cultserie Les revenants, en Grégory Gadebois zijn erg goed als Nadia en Samuel, maar de ontdekking van de film is de jonge acteur Romain Paul als Victor. Zonder de emoties ook maar een moment nadrukkelijk te spelen, laat hij ons toe in deze turbulente periode in Victors leven.

Dat viel ook de jury in Venetië op, waar de film vorig jaar in première ging. Paul werd onderscheiden met de Marcello Mastroianni Award, de prijs voor beste nieuwe acteur.