Voor zijn pretentieloze romcom Mannenharten, met een kleine 500.000 bezoekers een van de beste bezochte Nederlandse films van 2013, diende regisseur Mark de Cloe en scenarioschrijver Marnie Blok zich nog strikt te houden aan het Duitse origineel (Männerherzen). Deel twee bood meer vrijheid, maar een betere film levert dat niet op.

Ook Mannenharten 2 hangt namelijk van de valse sentimenten, flauwe grappen en stereotypen aan elkaar. En dan zijn de romantische en dramatische verwikkelingen ook nog eens pijnlijk voorspelbaar. Reclameman Tim (Daan Schuurmans), die in deel één de verloving met zijn jeugdliefde verbrak, wil weer terug naar hoe het ooit was. Wouter (Jeroen Spitzenberger), uitbater van een sapjestoko, worstelt met het kersverse ouderschap en de carrière van zijn vrouw . Gladde muziekproducent Dennis (Barry Atsma) vindt eindelijk de ware liefde in een stoere zangeres maar zij ziet hem niet staan. En de arme Niels (Fabian Jansen), die aan het slot van de eerste film in de krokodillenvijver van Artis belandde, stuntelt andermaal.

Mannenharten 2 heeft bovendien de twijfelachtige eer te kunnen pronken met het meest schaamteloze geval van product placement uit de Nederlandse filmgeschiedenis: scenarist Blok schreef een binnenbrandje in de film enkel en alleen om kort daarna een verzekeringsagent ten tonele te laten verschijnen. Die vervolgens na keurige afhandeling wegrijdt in een bedrijfsauto met een loeigroot logo erop.

Het is aan (een deel van) de acteurs te danken dat de film na deze bezopen scène, die onbedoeld de grootste lach van de hele film veroorzaakt, niet verder verzandt in al te potsierlijk territorium. Met name Schuurmans en Spitzenberger overtuigen, net als hun vrouwelijke tegenspelers (Hadewych Minis en Katja Herbers). Ze zetten twee geloofwaardige stellen neer, waarvan je hoopt dat ze, ondanks al hun onvolkomenheden, toch weer bij elkaar zullen komen.

Het toont echter tegelijkertijd het grote manco van dit soort ensemblefilms aan . Dat de verhaallijnen over het terugvinden van de liefde wel werken en die over de nieuwe veroveringen niet, komt omdat er een hele geschiedenis achter schuil gaat. Terwijl we bij Dennis en Niels maar moeten geloven dat ze hun nieuwe geliefden ook echt verdienen, zonder dat er ook maar iets is dat hen met elkaar verbindt.