Het Franse regisseursduo Jean-Loup Felicioli en Alain Gagnol maakte enkele jaren geleden indruk met het voor een Oscar genomineerde Une vie de chat (2010), waarin de grof getekende daken van Parijs het decor vormden van een charmant en spannend animatiesprookje gericht op kinderen. Hun nieuwste film Phantom Boy speelt zich wederom in het luchtruim af, maar dan tussen de wolkenkrabbers van New York.

Held van Phantom Boy is de elfjarige Leo, bezitter van een bijzondere gave: zodra hij zijn ogen sluit is hij in staat uit zijn lichaam te treden en door muren heen te vliegen. Een plezierige bijwerking van de verschrikkelijke ziekte die hem geregeld aan zijn ziekenhuisbed gekluisterd houdt.
 
Wachtend op de uitslag van een belangrijke bloedtest ontmoet Leo in het ziekenhuis Alex, een dappere maar roekeloze politieagent die tijdens zijn werk ernstig gewond is geraakt. En dat net op het moment dat een mysterieuze schurk met een misvormd gezicht (als een Picasso-tekening) heeft aangekondigd dat hij New York ten gronde zal richten als hij zijn zin niet krijgt. Gelukkig biedt Leo 's gave uitkomst. 
 
Phantom Boy is in zekere zin een magisch- realistische variatie op Hitchcocks thriller-meesterwerk Rear Window. Net als James Stewart kijken ook Leo en Alex het grootste deel van de film lijdzaam vanuit hun rolstoel toe. Met als enige verschil natuurlijk dat Leo's geest in staat is half New York door te vliegen. Het is een fantastische vondst van Felicioli en Gagnol, die resulteert in een aantal razend spannende scènes (té spannend voor de allerjongsten) en prachtige tekeningen van de New Yorkse skyline.


 
Soms dreigt Phantom Boy te braaf te worden, ook al zijn er enkele aardige knipogen naar Woody Allens Annie Hall en The Sopranos in verwerkt. De schurk en zijn aartsdomme handlangers zouden bijvoorbeeld niet misstaan in Bassie en Adriaan. 
 
Maar razend knap is het hoe Felicioli en Gagnol uiteindelijk toch de perfecte balans tussen het kinderlijke detective-avontuur en het serieuzere drama rondom Leo's ziekte weten te vinden. Waardoor hun film uiteindelijk meer is dan enkel een grappige en avontuurlijke cartoon.
 
Phantom Boy wordt in Nederland overigens enkel uitgebracht in vertaalde versie. De Nederlands-Vlaamse stemmencast, met onder meer Frank Lammers als de mysterieuze slechterik, scoort een ruime voldoende.