Sergio Herman, Fucking Perfect, een op 16 mm gedraaide Teledoc, begint met een opsomming van de belangrijkste wapenfeiten van de Zeeuwse topkok: drie Michelin-sterren voor zijn restaurant Oud Sluis, een plek in de top vijftig met beste restaurants ter wereld, een van de weinige chefs die de perfecte score van twintig uit twintig kregen van Gault Millau…
En toch, of misschien juist wel daarom, besluit Herman in de zomer van 2013
dat zijn zaak aan het eind van dat jaar de deuren zal sluiten. Regisseur
Willemiek Kluijfhout (op de begintitels staat ze als W.J.A. Kluijfhout vermeld)
volgt Herman in het jaar van de omwenteling. De geboren Zeeuwse leerde Herman
kennen toen ze hem voor haar vorige documentaire L'amour des moules sprak over
zijn liefde voor (Zeeuwse) mosselen.
Kluijfhout volgt Herman van
zeer dichtbij, in de veel te kleine keuken van het uit zijn voegen gegroeide Oud
Sluis, in zijn tweede restaurant Pure C in Cadzand, tijdens een door zijn koks
bereid bedrijfsfeest, tijdens brainstormsessies over nieuwe gerechten en ziltige
plantjes plukkend aan de Zeeuwse kust. Ze is bij een fotoshoot, een
boekpresentatie en gesprekken met zijn zakenpartners; als Herman een tatoeage
laat zetten, op bezoek gaat bij zijn dementerende vader, die hem de kneepjes van
het vak heeft bijgebracht in de keuken van Oud Sluis, en thuis in de Belgische
badplaats Knokke met zijn vier kinderen en vrouw, fotomodel, actrice en
presentatrice Ellemieke Vermolen.
Een begenadigd spreker is Herman
niet. In de keuken blijkt dat nauwelijks een bezwaar; daar volstaan korte
bevelen in sappig Zeeuws en kreupel-Engels: 'We go for a fucking good week. Gas
erop!' De gesprekken die Kluijfhout heeft met Herman – meestal na zijn werk, in
de auto – leveren echter niet zo veel op.
Heel erg is dat niet. Er
ontstaat toch een intiem portret, omdat de camera op de juiste momenten draait
én door de openhartige gesprekken met Vermolen, die zichzelf jaren heeft
weggecijferd en nu zegt te hopen dat Herman meer tijd zal vrijmaken voor haar en
hun gezin.
Het lijkt tegen beter weten in. In de laatste twintig
minuten – Sergio's broer Michel is intussen een 'laagdrempelige eetboetiek'
begonnen in Oud Sluis – zoomt Sergio Herman, Fucking Perfect in op de opening
van Hermans nieuwste culinaire avontuur: gastronomisch restaurant The Jane in
Antwerpen. 'Het boertje uit Zeeuws-Vlaanderen gaat naar de stad.'
Als Sergio Herman, Fucking Perfect – de documentaire ging eerder dit jaar in
wereldpremière in Berlijn, in het onderdeel Kulinarisches Kino met films over
eten en koks – één ding duidelijk maakt over het leven dat de perfectionistische
, gepassioneerde, rusteloze chef-kok leeft, is het dat het bloed kruipt waar het
niet gaan kan. Sergio Hermans enorme talent is zowel een zegen als een vloek.