Juist voordat de brave tieners van het Spangalis College aan hun allerlaatste dansje op het slotfeest willen beginnen neemt de conrectrix nog even het woord. 'Jongelui, de school is verkocht en moet sluiten,' zegt ze. 'Per direct. Na de vakantie worden jullie op verschillende scholen geplaatst.'

Superonrechtvaardig, vindt een aantal leerlingen. Ze besluiten hun school te bezetten. Per direct. 'Heb je eindelijk vakantie, krijg je dit,' verzucht een meisje.

SpangaS in actie is het vervolg op het succesvolle SpangaS op survival uit 2009, wat weer een logische spin-off was van de razendpopulaire KRO-NCRV-jeugdserie SpangaS (intussen zijn er al meer dan 1800 afleveringen gemaakt, tal van boeken verschenen, een game en een theatershow, en wordt er gewerkt aan een Zwitserse versie van de televisieserie).

De sterren van het eerste uur, zoals Jasper en Marius Gottlieb, zijn intussen te oud voor het Spangalis College en vervangen. Door acteurs die voor het grootste deel ook al lang en breed een leeftijd hebben bereikt waarop de middelbare school ingeruild zou moeten zijn voor een vervolgstudie, maar dat terzijde. Jop de Vries, bekend geworden door zijn rol als Victor Couwenberg in de soap Onderweg naar morgen en daarna actief als producent en regisseur van SpangaS - de serie, nam de regie over van Diede In 't Veld. Het ondermaatse script schreef hij samen met Pieter Athmer.



Daarin gebeurt meestentijds niet al te veel. In de uren en dagen die volgen op het schoolfeest ontstaat er onder de impulsieve bezetters tweespalt over de manier waarop er actie gevoerd dient te worden, redelijk of radicaal, en komen vriendschappen onder druk te staan. Een beetje highschool-leut gecombineerd met wat geknutsel uit The A-Team, dat is het zo'n beetje – niet al te best geacteerd en armoedig in beeld gebracht.

Tegen het einde (let op: spoiler!) wordt een van de actievoerende leerlingen gebeld door een van zijn makkers, die zonder dat iemand het in de gaten had de bezette, zwaar gebarricadeerde school heeft verlaten om verhaal te halen bij een projectontwikkelaar die hun geliefde school, zo denkt iedereen, onderhands heeft gekocht.

Hij heeft iets belangrijks ontdekt, zegt de jongen in zijn smartphone, tegen zijn vriend met een smartphone. Als hij nu even een computer opzoekt in school, dan zal hij het mailen. Het vinden van een werkende computer blijkt een enorme opgave op het Spangalis College. En dan is ook de stroom nog afgesloten in het hele gebouw; de computer moet dus mee het dak op, zodat hij kan worden aangesloten op zonnepanelen. Zegt hij dus tegen een middelbare scholier met een smartphone. Ondertussen is de Mobiele Eenheid met grof geweld aan de ontruiming begonnen.

Alles wordt nog eens uitgelegd in tergend nadrukkelijke dialogen, maar dat verandert niets aan het feit dat het allemaal zo onlogisch is dat het niet leuk meer is – ook niet voor de doelgroep die uit middelbare scholieren bestaat.