'Pas je aan, laat een ander met de overwinning gaan.' En: 'Welgemanierde vrouwen schrijven geschiedenis.' CIA-analiste Susan Cooper (Melissa McCarthy) vertelt welke levenslessen ze van haar moeder meekreeg aan collega-vriendin Nancy (Miranda Hart). '...schrijven zelden geschiedenis,' corrigeert Nancy haar fijntjes.

Het is een van de betere grappen in de absurde actiekomedie en James Bond- spoof Spy. Grijze CIA-bureaumuis Susan mag daarin het veld in voor een louter ' registreer en rapporteer'-undercover-missie als de identiteit van alle andere geheim agenten onverhoopt bij de tegenstanders bekend blijkt. Het loopt anders, als antiheld Cooper toch tot actie overgaat. 
 
Melissa McCarthy speelt haar eerste echte hoofdrol sinds haar doorbraak als vuilgebekte rouwdouwer in de zwarte ensemblekomedie Bridesmaids. Twee jaar later bevestigde ze dat succes als grofgebekte grotestadsagente naast Sandra Bullock in The Heat. Net als Spy werden die beide films geregisseerd door Paul Feig, die dit keer voor het eerst ook het scenario schreef. Dat pakt helaas wat minder super uit. 
 
McCarthy gedijt namelijk het best wanneer ze ongemanierder en grofgebekter uit de hoek komt dan op grond van haar stereotiepe verschijningsvorm mag worden verwacht. In Spy start ze daarentegen als zachtaardige, moederlijke vrouw die haar pittige kant pas gaandeweg leert ontketenen. Daardoor komt haar personage wat traag op gang. En leunt de film wel heel lui en op het cliché dat dikke vrouwen onhandig zouden zijn.

Komt bij dat de vet aangezette kots-, scheet- en seksgrappen die vijf jaar geleden nog 'fris’ waren, inmiddels wat belegen zijn. Het verhaal meandert omslachtig van de ene naar de andere genresituatie. In de sufst mogelijke undercover-identiteiten reist Cooper half Europa af om een nucleaire bom onschadelijk te maken – voor grappen die soms raak zijn, maar vaker in het luchtledige blijven hangen.
 
Het best werken de parodieën op actiescènes, waaronder de weinig elegante dood van een slechterik en een scherp gechoreografeerde vechtscène in de keuken van een restaurant: goed gejat van Aziatische vechtfilms. Daar staan een paar zouteloze tegenspelers tegenover, zoals blaaskaak en alfa-agent Rick Ford, onlollig vertolkt door actieman Jason Statham, een oostblokkerige booswicht en een saaie überschurk. Plus een slot dat door een stapeling van wendingen veel te lang doormoddert.