Extra belegen actiehelden, ze zijn de laatste jaren in trek. In The Expendables 1, 2 en 3 draven alle inmiddels (semi)bejaarde iconen uit de actiefilms van de afgelopen decennia op, en de 62-jarige Liam Neeson heeft zich met onder meer de Taken-trilogie, Unknown en Non-Stop gespecialiseerd binnen het ren-schiet-en-vecht-genre. Ook Sean Penn probeert nu een graantje mee te pikken als vijftigplusheld, maar dat mondt uit in een tandeloze mislukking.

Aan de gespierde torso van de 54-jarige acteur ligt het niet; daar zal menige man in welke leeftijdscategorie dan ook jaloers op zijn. Waar het wel aan ligt , is het ridicule script vol platte personages, plotgaten, clichés en een akelig ongeëmancipeerde vrouwelijke bijrol.

Penn speelt Jim Terrier, een huurling die de Congolese minister van mijnbouw vermoordt en daarmee het land in een jarenlange, bloederige burgeroorlog stort. Na de aanslag verlaat hij op bevel van vriend en teamleider Felix ( Javier Bardem) direct het land zonder tekst of uitleg te geven aan zijn vriendin Annie ( Jasmine Trinca). Terwijl hij acht jaar later zijn geweten probeert te sussen met het bouwen van waterputten in Congo vindt er een aanslag op zijn leven plaats.

Terriers onderzoek naar de dader leidt hem van Londen naar Barcelona, waarbij hij al zijn oude collega's weer tegen het regelmatig ontblote lijf loopt en meerdere robbertjes moet vechten. Heel sporadisch is zo'n actiescène de moeite waard, en op die spaarzame momenten schemert iets door van het talent van regisseur Pierre Morel, zoals hij dat bijvoorbeeld toonde in zijn debuut Taken.



Het verhaal, waar Penn aan meeschreef, kent weinig subtiliteiten. Zo is Annie een willoze speelbal van de mannen in haar leven; vooral geschikt om halfnaakt in soft-focus zonlicht tussen witte, wapperende gordijnen te worden geportretteerd. Haar grootste bijdrage aan alle actie is een paniekerige blik. Al even treurig is het dat Terrier door een opgelopen hoofdtrauma precies op die momenten dat het voor het verhaal het beste uitkomt opeens last krijgt van troebel zicht en andere ongemakken.

En dan de climax, die zich afspeelt in een volgepakt stadion tijdens een stierengevecht, hier qua belachelijkheid nog eens een schepje bovenop. Penn mag voortaan zijn shirt gewoon aanhouden.