Een Bulgaars meisje wordt onder het mom van een modellencasting naar Amsterdam gelokt en de prostitutie in gedwongen. Een Bosnische vrouw met een oorlogstrauma worstelt met de verdwijning van haar zoon. Een Afrikaanse illegaal moet ranzige klusjes aannemen om rond te kunnen komen.

En dat is nog maar zo'n beetje de helft van de verhaallijnen die samenkomen in de mozaïekfilm The Paradise Suite, waarin diverse buitenlandse personages worden gevolgd in Amsterdam. Mocht het klinken als wel heel veel drama voor één film: dat is het ook.

Om maar even kritisch met de deur in huis te vallen: regisseur/scenarist Joost van Ginkel had best een of twee lijnen mogen laten sneuvelen. Het verhaal over de Zweedse topdirigent en zijn naar aandacht hunkerende zoontje bijvoorbeeld. Daar is op zichzelf niets mis mee, maar inhoudelijk heeft het weinig samenhang met de rest, waardoor de film wat diffuus wordt.

Anderzijds: misschien moeten we Van Ginkel, die in 2011 ook al zo opvallend debuteerde met gebarentaaldrama 170 Hz, juist prijzen om zijn ambitie en lef. Tussen alle Nederlandse romcoms en boekverfilmingen heeft The Paradise Suite – vol overtuigende acteurs, fraai camerawerk en subtiele muziek – een compromisloze kwaliteit waar je moeilijk omheen kunt. Niet voor niets werd de film geselecteerd als Nederlandse inzending voor de Oscars van 2016.

De twee beste verhalen in de film komen aan als mokerslagen. Dat zijn de verhalen die elkaar het meest natuurlijk kruisen (in een Amsterdamse seksclub), over het Bulgaarse meisje Jenya (Anjela Nedyalkova) en de Afrikaan Yaya (Isaka Sawadogo uit The Invader). De personages en hun lotgevallen zijn niet per se heel verrassend, maar wel bijzonder indringend in beeld gebracht. Van Ginkel schrikt niet terug voor momenten van bruut, confronterend geweld, maar zet daar ook momenten van menselijkheid tegenover.

Een eenduidig statement blijft door die genuanceerde aanpak uit. En dat is misschien ook wel goed, want met al die heftige thema's had de film al snel prekerig kunnen worden. Toch is de setting misschien wel een statement op zich: kijk, dit is ook gezellig, progressief Amsterdam. In het Mokum van The Paradise Suite kom je geen happy hookers tegen.