In de nieuwe Zweedse serie Real Humans wordt dit gegeven dan ook doodnormaal
gepresenteerd. Geen geavanceerde toekomstsetting of spectaculaire special-
effects, maar een ordinaire Zweedse suburb, waarin vriendelijke, houterig
bewegende maar verder nauwelijks van mensen te onderscheiden ‘hubots’ – te koop
bij de lokale groothandel – het leven vergemakkelijken. Én compliceren
natuurlijk, want niet iedereen is blij met de androïden, die een jaar of tien
geleden werden geïntroduceerd.
Naar goede soaptraditie worden
afwisselend zo’n vijf verhaallijnen gevolgd, die allemaal op de een of andere
manier met elkaar verbonden zijn. We zien hoe een gezin zich aanpast aan de
komst van een merkwaardige huishoudhubot, hoe een gedateerd model van een
bejaarde op hol slaat, en hoe een uitgebluste arbeider zijn vrouw verliest aan
een kwieke machohubot. Daartussendoor loopt een thrillerachtige verhaallijn over
een groep ontsnapte bots die kennelijk zijn geëvolueerd en uit handen moeten
zien te blijven van de politie en louche seksbothandelaren.
Wordt
Real Humans even succesvol als Scandinavische hits als The Killing en Borgen?
Zou best kunnen; de makers werkten eerder mee aan respectabele reeksen als
Wallander, Arne Dahl en Beck. Toch is dit wel even iets anders. Traditionele
dramaliefhebbers zijn in het algemeen niet verzot op verhalen over robots,
cyborgs en kloons (die aan bod komen in subplotjes).
De makers doen
in ieder geval hun best een breed publiek aan te spreken. Met al die
plotlijntjes biedt de serie voor elk wat wils: drama, humor, spanning, wat
gefilosofeer, en op z'n tijd een flinke snuf seks en geweld. Het werkt heel
aardig: Real Humans verveelt geen moment. De personages blijven wat oppervlakkig
en de dramatische verwikkelingen zijn niet wereldschokkend, maar het
onalledaagse uitgangspunt geeft alles een frisse draai. Vooral de hubots zijn
amusant: overtuigend geschminkt en gespeeld, en vaak goed voor een (zwart)
komische noot.
Een aanrader dus. Zij het met de opmerking dat Real
Humans wel eens een uitzondering zou kunnen blijken op de regel dat het
origineel altijd beter is dan de remake. Er zijn plannen voor een Engelstalige
versie van de serie, en het is indenkbaar dat een ruimer budget het verhaal naar
een hoger niveau zou kunnen tillen.
Zo lijkt de setting – een
onherkenbare Zweedse plaats in een alternatieve versie van het heden – vooral
gekozen uit budgettaire overwegingen. Hoewel geestig, is het niet erg
geloofwaardig dat zulke geavanceerde machines zich begeven in een ietwat suffe
wereld vol jarenvijftiginterieurs, usb-sticks en afgeragde benzinevoertuigen. En
hoe zit het met de politiek en de media? Hoe heeft de ingrijpende hubotinvasie
de rest van de wereld veranderd?
Logisch dat een bescheiden Zweedse
serie niet al die vragen kan beantwoorden. En het moet gezegd dat het programma
er ondanks de beperkingen stijlvol uitziet – een beetje surrealistisch, waardoor
je als kijker bereid bent heel wat te accepteren. Maar het gegeven heeft
absoluut nog meer potentie.
Real Humans is vanaf 3 december verkrijgbaar op dvd. Geen extra's.