Les revenants (internationaal verwarrend genoeg uitgebracht onder twee titels
: Rebound en The Returned) is losjes gebaseerd op de gelijknamige Franse film
van
Robin Campillo uit 2004. Die werd destijds onthaald als originele variant op
het zombiegenre, maar laten we die associatie in dit geval even vergeten.
Spannend is de serie zeker, maar niet op een horrormanier; eerder zoals
onheilspellende voorgangers als
Twin Peaks of
Lost.
De acht afleveringen van het eerste seizoen (seizoen twee
schijnt in de maak) richten zich ieder op één van de bewoners van het dorp. Zo
gaat de pilotaflevering vooral over Camille, een vijftienjarig meisje dat vier
jaar eerder omkwam bij een busongeluk en nu ineens weer bij haar moeder voor de
deur staat, alsof ze even een ommetje heeft gemaakt. Wat er precies gebeurd is,
herinnert ze zich niet.
De reacties van de verschillende dorpelingen
op de terugkeer van Camille – en later van andere overledenen – zijn
overtuigend verbeeld. Er is angst, ongeloof, ontkenning, er spelen acuut
allerlei existentiële vragen op. Juist omdat de setting behoorlijk realistisch
is, met een gevarieerde groep menselijke personages, is het fantasie-element erg
effectief. De eerste afleveringen zijn knap verteld: in goed gedoseerde
flashbacks en wendingen wordt steeds iets meer informatie onthuld.
En dan heeft Les revenants ook nog eens uitstekende production values.
Sfeervolle decors, prachtig camerawerk, prima acteurs en lekker onheilspellende
muziek van de Schotse band Mogwai.
Geen minpunten? Helaas wel, op
een vrij cruciaal punt: de plot. In de loop van de afleveringen bekruipt je
steeds meer het gevoel dat de schrijvers niet helemaal weten waar ze heen willen
. Het is lovenswaardig dat er niet té veel wordt uitgelegd, maar iets meer
logica, of in ieder geval de belofte dat er naar een bevredigend slot wordt
toegewerkt, zou fijn zijn. Er speelt ook wel heel veel: de terugkeer van de
doden dus, maar ook het mysterieuze verleden van het dorp, allerhande
soapverwikkelingen, en dan loopt er ook nog een seriemoordenaar rond. Het lijkt
alsof de makers uit iets te veel inspiratiebronnen hebben geput: beetje David
Lynch, wat Stephen King, ingrediënten uit
The Sixth Sense en
Let the Right One In.
Niet de minste referentiepunten natuurlijk
, en Les revenants blijft eerder een aanvulling dan een rip-off. Bovendien is
het verfrissend dat zo’n fantasieverhaal nu eens uit Frankrijk komt, in plaats
van Amerika of Japan. En wie weet, misschien wordt het verhaal in een tweede
seizoen alsnog bevredigender uitgewerkt. Liefhebbers van somber magisch realisme
moeten het er maar gewoon op wagen.
Les revenants is nu verkrijgbaar op dvd, zonder extra's.