‘Cougars’ worden ze genoemd, vrouwen die aanpappen met veel jongere mannen. In de cinema vormen ze inmiddels een archetype. In My Week with Marilyn is het Marilyn Monroe die een argeloos joch om haar vinger windt.

Tijdens de opnamen van Laurence Oliviers The Prince and the Showgirl in 1956 begon hoofdrolspeelster Marilyn Monroe, kersverse bruid van de schrijver Arthur Miller, een verhouding met een onervaren , tien jaar jongere productieassistent. Deze Colin Clark kon zijn geluk niet op , maar klapte pas jaren na Monroes dood uit de school, in de memoire My Week with Marilyn. Dit boek is nu verfilmd door debuterend regisseur Simon Curtis en trekt vooral de aandacht door de puike vertolkingen van de historische personages, met Michelle Williams (Monroe) en Kenneth Branagh (Olivier) voorop.

Het grootste plezier van My Week with Marilyn ligt echter in de prettige voorspelbaarheid van het gegeven. Het is een veelvuldig uitgespeelde Hollywoodfantasie: de groene jongeman die wordt ingewijd in de liefde door de oudere, wereldwijze vrouw. Deze coming-of-age-romantiek met oedipale trekjes is er in vele varianten, maar kent een aantal basisingrediënten: het heftige begin , het tragische einde, het alternatieve meisje, de kostbare levensles. Een verkenning van het subgenre aan de hand van de opmerkelijkste titels.

The Graduate (Mike Nichols, 1967) ★★★★
De betrokkenen : De 21-jarige Ben ( Dustin Hoffman) is net afgestudeerd en onzeker over zijn toekomst, wanneer hij Mrs. Robinson ( Anne Bancroft) ontmoet, de verveelde vrouw van zijn vaders collega. Hij, geschokt: ‘Mrs. Robinson, you’re trying to seduce me, aren’t you!’ Zij: ‘Would you like me to seduce you?’
Het alternatief: Elaine, de dochter van Mrs. Robinson, een fris meisje dat veel beter bij hem past.
Het einde: Als Ben Elaine alles opbiecht over de verhouding met haar moeder, wil zij niets meer van hem weten. Tot de klassieke slotscène, waarin ze samen op de vlucht slaan.
De les: Geniet lekker van je jeugd, adviseert Mrs. Robinson de piekerende Ben. Niks daarvan, hij wil alleen maar zo snel mogelijk trouwen met Elaine. Hoezo baanbrekende film?
Ultieme fantasie ? Voor mevrouw Robinson wel, voor Ben is de affaire eerder een nachtmerrie .

Harold and Maude (Hal Ashby, 1971) ★★★★
De betrokkenen : Depressief, morbide rijkeluiszoontje Harold ( Bud Cort) herkent in de vrolijk-anarchistische 79-jarige Maude ( Ruth Gordon) een geestverwant en vraagt haar ten huwelijk.
Het alternatief: Harolds moeder denkt dat hij gek geworden is en dringt allerlei meisjes aan hem op, die hij de stuipen op het lijf jaagt met geënsceneerde zelfmoordpogingen.
Het einde: Zo’n vriendin-op- leeftijd heeft natuurlijk een houdbaarheidsdatum: op Maude’s tachtigste verjaardag is het uit met de pret.
De les: Maude heeft talloze lessen voor Harold. Maar vooral deze: ‘Reach out. Take a chance. Get hurt even. But play as well as you can. Live!’
Ultieme fantasie? Voor sombere jongens die een leuke oma zoeken misschien.

Big (Penny Marshall, 1988) ★★★
De betrokkenen: De twaalfjarige Josh wenst volwassen te zijn en wordt op magische wijze wakker met het lichaam van Tom Hanks. Dankzij zijn kinderlijke geest kan hij aan de slag bij een speelgoedbedrijf, waar hij indruk maakt op collega Susan ( Elizabeth Perkins).
Het alternatief: Een tienermeisje dat geen oog heeft voor Josh, wat de wens om te groeien veroorzaakt.
Het einde: Als Josh ten slotte zijn pubervorm weer aanneemt, is de relatie automatisch voorbij. Het had in een familiefilm ook moeilijk anders gekund.
De les: Ouder willen zijn is onzin.
Ultieme fantasie? Betaald worden om speelgoed te testen wel. Seks met een vrouw zo oud als je moeder zal de gemiddelde twaalfjarige minder opwinden.

How Stella Got Her Groove Back (Kevin Rodney Sullivan, 1998) ★★
De betrokkenen: De veertigjarige zakenvrouw Stella ( Angela Bassett) is nodig aan vakantie toe. Op Jamaica ontmoet ze de onwaarschijnlijk knappe Winston ( Taye Diggs). Van twintig. Kan dat wel?
Het alternatief: Ja, dat kan. Aantrekkelijke alternatieven genoeg, maar Stella en Winston willen echt alleen elkaar.
Het einde: Komt niet, ze blijven het gewoon proberen. Ongeloofwaardig, maar verfrissend.
De les: ‘Sometimes you have to break the rules to free your heart,’ aldus de filmposter.
Ultieme fantasie? Zeker, voor sentimentele 40+-vrouwen.

La Pianiste (Michael Haneke, 2001) ★★★★
De betrokkenen : Seksueel gefrustreerde pianolerares Erika ( Isabelle Huppert), die tegen de vijftig loopt, en haar zeventienjarige pupil Walter ( Benoît Magimel).
Het alternatief: Een medestudente, die onschuldig met Walter flirt en daarvoor door Erika verschrikkelijk wordt gestraft.
Het einde: Als Walter eindelijk instemt met een van Erika’s ziekere fantasieën, loopt de boel dramatisch uit de hand.
De les: Geloof niet in het cliché van de gewillige pianolerares.
Ultieme fantasie? Nee! Had ook moeilijk anders gekund in een Haneke-film.

Roger Dodger (Dylan Kidd, 2002) ★★★★
De betrokkenen: Tiener Nick (debuterende Jesse Eisenberg) wordt door zijn seksbeluste oom Roger ( Campbell Scott) meegenomen op vrouwenjacht. In een kroeg ontmoeten ze een knappe dame die Nick zo schattig vindt dat ze hem op een eerste tongzoen trakteert.
Het alternatief: Angela, het mooiste meisje van de klas, dat na Nicks avontuur plots niet meer zo onbereikbaar is.
Het einde: Nicks avontuurtje loopt abrupt af na een stroom rotopmerkingen van zijn jaloerse oom.
De les: ‘Sex is everywhere!’
Ultieme fantasie? Een beetje ongemakkelijk, maar beslist een puberdroom die uitkomt.

The Reader (Stephen Daldry, 2008) ★★★
De betrokkenen: Duitsland, jaren vijftig. De vijftienjarige Michael ( David Kross) wordt verleid door zijn twintig jaar oudere buurvrouw Hanna ( Kate Winslet), die hij na de daad moet voorlezen.
Het alternatief : Er zijn later wel andere vrouwen in Michaels leven, maar over Hanna komt hij nooit meer heen.
Het einde: Op een dag is Hanna plots verdwenen. Jaren later treft Michael haar in de rechtszaal, waar ze wordt beschuldigd van oorlogsmisdaden.
De les: Discutabel, aangezien de affaire ook een metaforische lading heeft. Uit de Holocaust valt geen les te trekken, zegt een vrouw tegen het eind van de film. Misschien leert Michael dát.
Ultieme fantasie? Vrijen met Kate Winslet misschien wel, maar niet in deze context .

My Week with Marilyn (Simon Curtis, 2011) ★★★★
De betrokkenen: Marilyn Monroe ( Michelle Williams) en de bleue productieassistent Colin Clark ( Eddie Redmayne), die niet weet wat hem overkomt. Woeste vrijpartijen blijven uit, maar naaktzwemmen en samen slapen zijn ook leuk.
Het alternatief : De lieve kledingassistente Lucy ( Emma Watson uit Harry Potter).
Het bittere einde: Monroe, onzeker en depressief, had behoefte aan een weekje afleiding, meer niet. Zodra ze naar huis gaat is de vriendschap vanzelf voorbij.
De les: Lucy , als de affaire is afgelopen: ‘Heeft ze je hart gebroken?’ Colin: ‘Een beetje .’ Lucy: ‘Mooi, dat had je nodig.’ Maar al te pijnlijk is de levensles niet – dit blijft geheid de beste week van Colins leven.
Ultieme fantasie? Absoluut.