Het is een hele lijst. Claire Danes in Homeland, Julia Louis-Dreyfus in Veep, Laura Linney in The Big C, Edie Falco in Nurse Jackie, Glenn Close in Damages, Julianna Margulies in The Good Wife – en sinds kort ook Sigourney Weaver en Ellen Burstyn. Stuk voor stuk sterke karakters, allemaal anders maar allemaal interessant. En hun vrouwzijn komt – hè hè - op de tweede plaats. Toeval of trend? Hoe dan ook, feit is dat schrijvers vrouwen momenteel interessant vinden.
Misschien vullen ze een gat op – de figuur van de op
zichzelf gefixeerde heteroman, schrijft tv-criticus Maureen Ryan van de
Huffington Post, die zijn mannelijkheid staande (pun not intended) probeert te
houden te midden van veranderende rolpatronen, is uitgewerkt. Ryan: ‘Been there
, done that, got the Bada Bing t-shirt.’ Zij ziet een hele generatie nieuwe
personages, die anders zijn dan alles wat je ooit op tv zag. Zoals CIA-agente
Carrie (Claire Danes) uit Homeland: gelaagd, veelzijdig en vol
tegenstrijdigheden die haar boeiend en levensecht maken. Daar kan een schrijver
jaren mee door, en dat gebeurt dan ook bij tv, net als in de literatuur – een
vergelijking die vaker is gemaakt, voor het eerst in verband met The Wire.
De nieuwe vrouwelijke lead doet er toe: ze is CIA-agent, vicepresident,
advocaat of minister. Of verpleegster, maar dan wel met het charisma van een
generaal, zoals Nurse Jackie (‘This job is wading through a shit storm of people
who come into this place on the very worst day of their lives.’) Het is
heerlijk verfrissend: niks wachten op ridder plus paard (Sex and the City), of
toekijken aan de zijlijn terwijl de 24-achtige actieheld de kastanjes uit het
vuur haalt; deze vrouwen nemen, het is opvallend, het heft in eigen handen. Dat
kan zelfs als het leven je niet toelacht, laat Laura Linney zien in haar
bekroonde rol als kankerpatiënt in The Big C: ze haalt eruit wat er nog inzit –
een aantrekkelijke zwarte minnaar in de persoon van
Idris Elba (The Wire) bijvoorbeeld.
Ook Sigourney Weaver is een
genot in haar nieuwe rol als Elaine Barrish in Political Animals: ex-first lady
, huidige minister van BuZa – ze is duidelijk gebaseerd op
Hillary Clinton. ‘Een sappige, bloederige biefstuk,’ noemde Weaver de serie
. Waar Veep vooral gaat over discours, en intellectueel van karakter is, daar
spreekt Political Animals aan op buikniveau: het is aards, vilein en ontzettend
lekker om naar te kijken.
Ellen Burstyn (79) had wat moeite met haar rol van Margaret Barrish, moeder
van Elaine, vertelde ze tegen The Hollywood Reporter: ‘Haar taalgebruik is wat
kruidiger.’ Zeg dat wel. In de pilot ontmoet de flink pimpelende Margaret de
journaliste die naam maakte met haar verslaggeving over de buitenechtelijke
escapades van haar schoonzoon, de toenmalige president, een Bill Clinton-achtige
figuur gespeeld door
Ciarán Hinds. Zegt de bijna tachtigjarige: ‘You’re a rotten little thing
that makes a living of saying really smart, really nasty things about people.
But: you’ve got a boyfriend. How about that! You must give one hell of a hummer
, lady.’ Voorlopig zes afleveringen.