Size zero is de wet, nog net niet in steen gebeiteld, die geldt voor iedereen die iets wil worden in de film of op tv. Maar nu zijn er Lena Dunham en Mindy Kaling: twee ronduit mollige meiden die desondanks het kleine scherm veroverden met hun comedies Girls en The Mindy Project.

Girls (HBO) heeft het eerste seizoen achter de rug, het tweede begint in januari. De serie gaat over vier vriendinnen en is ongekend openhartig over seks , relaties, onderlinge rivaliteit en jaloezie. Maar hoezeer de vier ook worstelen met alles, hun gewicht is geen halszaak.

The Mindy Project (FOX), een nieuwe serie die 25 september in première ging, gaat over net -dertiger Dr Mindy Lahiri die succes in haar carrière heeft, maar stuntelt op gebied van liefde en relaties. Mindy gaat, mollig als ze is, gekleed in de strakste en blootste jurkjes.

Dunham (26) en Kaling (33, in de VS bekend uit The Office), hebben niet alleen hun series zelf bedacht en geschreven en verkocht aan een grote zender. Daarna zijn ze bij de zender ook in het zadel gekomen, Kaling als producer, Dunham als producer en regisseur, én ze spelen bovendien allebei zelf de hoofdrol. Een absoluut huzarenstukje en reden om sowieso de hoed voor ze af te nemen, ongeacht het verdere verloop van het avontuur.

Teaser voor het eerste seizoen van Girls

Maar dat verloop kennen we nu, en het heeft bijzonder goed uitgepakt voor beide series - al kreeg Girls, zeer terecht, de beste recensies. Het succes van beide series is niet alleen veelzeggend voor de kwaliteiten van deze twee jonge makers, maar ook voor de veranderende Amerikaanse televisiewereld, waar jong talent tegenwoordig blijkbaar bloedserieus wordt genomen en alle ruimte krijgt: bemoedigend. Dunham is helemaal een bijzonder verhaal. Vorige week werd bekend dat ze 3,5 miljoen dollar kon opstrijken voor haar eerste boek, na een heuse biedingsoorlog tussen een aantal grote uitgeverijen.

Over powervrouwen gesproken. In de tijd van Sex and the City, waarvan Girls volgens sommigen de hedendaagse versie is, was dat nog heel anders. Candace Bushnell was de New Yorkse schrijfster die naam maakte voor zichzelf met haar Sex and the City-columns in de New York Post, die later werden gebundeld, en was dus degene met het gouden idee. Maar Darren Star was de grote man uit LA die de serie en de twee films schreef en produceerde. De Sex and the City-diva’s draaien zich om in hun chanelletjes - o, nee, die zitten te strak.

Hebben Kaling en Dunham geen last van. Niet dat ze niet graag slanker zouden zijn. Maar er een hoop moeite voor doen, het er eindeloos over hebben en je leven erdoor laten vergallen? Neuh. Hannah (Lena Dunham) beantwoordt de opmerking van haar vriend over haar buikflap: ‘No, I have not tried a lot to lose weight. Because I decided I was going to have some other concerns in my life.’

De New York Times (bekijk hier de slideshow) signaleert een trend. Niet alleen op tv, ook in de popmuziek is er wat aan het veranderen, nu een van de grootste idolen van deze tijd, Lady Gaga, de ‘erfgename van Madonna’, ruim 11 kilo is aangekomen. ‘Dit ben ik. En ik ben trots, welke maat ik ook heb,’ zei Gaga in een reactie op de lawine aan berichten die haar nieuwe gewicht losmaakte; in deze door roem en sterren geobsedeerde tijd maakt niets de tongen zo los als beroemdheden en hun kledingmaat. Size matters. Maar nu op een andere, nieuwe manier.

' Het is verfrissend ongewoon,’ aldus de New York Times. ‘Er is nog maar weinig shockerends aan vloeken, obsceniteit of intolerantie, maar het is nog steeds tamelijk zeldzaam en verrassend om een vrouw te zien die niet is geobsedeerd door de maat van haar taille.’ In het land der dunnen is de dikkerd koning; vet als het nieuwe wapen in de strijd om op te vallen door anders te zijn - wie had dat gedacht. De molligheid van Mindy, Lena en Lady Gaga is een stunt, volgens de krant. Een, die zelfs Madonna niet aandurfde. En dat zegt wel wat.