Binnenkort op dvd: september

Faust (Aleksandr Sokurov)
Vrije interpretatie van Johann Wolfgang von Goethes al ontelbare keren bewerkte tragedie Faust, waarin de wereldvreemde dokter Heinrich Faust zijn ziel verkoopt aan de gewiekste, geldbeluste sjacheraar Mauricius, nadat hij zijn hart is verloren aan de mooie Margarete. Bekend of niet, geregisseerd door Alexander Sokoerov is Faust pure cinema; een hallucinerend drama, met fraaie decors en kostuums en prikkelend, existentieel, soms grappig gefilosofeer. Laatste deel van Sokoerovs tetralogie over macht, vorig jaar op het festival van Venetië bekroond met de Gouden Leeuw.
Sterren: *****
Extra’s: Trailer

Stoker (Park Chan-wook)
Op haar achttiende verjaardag overlijdt de vader van India Stoker (Wasikowska). Op de begrafenis duikt een onbekende oom op , die zijn intrek neemt in het huis van India en haar kille moeder (Kidman). Is deze oom Charlie (Goode) te vertrouwen? Uitgangspunt van dit macabere Hollywooddebuut van Zuid-Koreaan Park Chan-wook (Oldboy) doet sterk denken aan Hitchcocks Shadow of a Doubt, maar uiteindelijk doet het script van Wentworth Miller (hoofdrolspeler van de serie Prison Break) er minder toe dan de sublieme regie en prachtige vormgeving.
Sterren: ****
Extra’s: Verwijderde scenes; achter de schermen; bioscooptrailers en tv -spots

Lore (Cate Shortland)
Lore is de naam van de oudste dochter van een volbloed nazi-gezin. Als Das Vaterland begin 1945 in elkaar klapt en haar ouders gevangen worden gezet, moet de veertienjarige Lore met haar broertjes en zusjes veilig van Beieren (Zuid-Duitsland) naar Hamburg (Noord-Duitsland) zien te komen. Onderweg ontmoet ze de Joodse Peter, die ze als goede nazi-dochter natuurlijk veracht. Maar tegelijkertijd voelt het seksueel ontluikende meisje zich ook tot hem aangetrokken. Intrigerende mix van coming of age-film, roadmovie en WO II-drama van de Australische regisseur Shortland, die getrouwd is met een Duits-Joodse man.
Sterren: ****
Extra’s: Interview met Cate Shortland

The Grandmaster (Wong Kar-Wai)
Glorieuze terugkeer van Wong Kar-Wai ( In the Mood for Love), de Hongkongse grootmeester van melancholie en onvervulde verlangens, zes jaar na zijn mislukte Hollywood-uitstap My Blueberry Nights. In zijn vaste huisstijl schetst hij een semibiografisch portret van Ip Man, kungfu- icoon en mentor van Bruce Lee, dat via talloze terzijdes steeds meer een algemene lofzang op de vechtkunst wordt. Onevenwichtig en verwarrend in plot en structuur, maar de gracieus gechoreografeerde kungfu-balletten zijn van zo'n grootse schoonheid dat je alle gebreken voor lief neemt.
Sterren: ****

Hannah Arendt (Margarethe von Trotta)
Het kwaad presenteert zich vaak niet groots en overweldigend, maar eerder banaal. Dat concludeert filosofe Hannah Arendt wanneer zij voor The New Yorker verslag doet van het proces tegen Adolf Eichmann. Haar typering van de nazi als nietszeggend mannetje, in plaats van gruwelijk monster, schiet veel lezers in het verkeerde keelgat. Rustige, tikje afstandelijke biopic richt zich vooral op de ontwikkeling van Arendts bekendste theorie. Regisseur en coscenarist Von Trotta laat haar personages ampel oreren en discussiëren, met een intelligente grotemensenfilm als gevolg.
Sterren: ****

The Evil Dead (Fede Alvarez)
Vijf vrienden trekken naar een hut in het bos om een van hen cold turkey van de heroïne af te helpen, maar per ongeluk wekken ze een verschrikkelijke demon tot leven. Alvarez' versie van Sam Raimi's horrorklassieker uit 1981 verwerkt de basisingrediënten uit het origineel tot een extravagant splatterfest. Mooi uitgelichte, puntig geschreven film is speels op de juiste momenten, zonder de popculturele verwijzingen uit metahorrorfilms als The Cabin in the Woods. Met een stuwende vaart dendert dit offerfeest op z'n bloederige climax af.
Sterren: ****

Paradies: Hoffnung (Ulrich Seidl)
In dit slotdeel van Seidls Paradies- trilogie moet de dertienjarige Melanie naar een afslankkamp voor tieners, waar ze valt voor de arts die haar vorderingen in de gaten moet houden. Het contrast tussen onbedwingbare verlangens en de onverzettelijke realiteit heeft Seidl nog nooit zo sterk weten te vangen. De strakke kaders, de ordening van personages in het decor en de eindeloze, rituele herhalingsoefeningen zijn de visuele tegenhanger van de vormeloze maar allesbepalende emoties. Geen wonder dat elk deel van de trilogie werd geselecteerd voor 's werelds belangrijkste filmfestivals.
Sterren: ****

Wadjda (Haifaa Al-Mansour)
Wadjda is een vrolijk tienjarig meisje dat met haar moeder in een buitenwijk in Saoedi-Arabië woont. Hoewel meisjes in het streng-islamitische koninkrijk niet mogen fietsen, heeft de vrijgevochten hoofdpersoon haar zinnen gezet op een mooie, nieuwe fiets. Wadjda is de eerste lange speelfilm die volledig werd opgenomen in Saoedi-Arabië, een land zonder bioscopen. Nog bijzonderder: de regisseur/scenarist is een vrouw. Aandoenlijk, bedrieglijk luchtig drama vol subtiele maatschappijkritiek bleek universeel genoeg om te worden beloond met de publieksprijs op het Rotterdams filmfestival van 2013.
Sterren: ****