1.
Son of Saul
(HON, László Nemes)
Wat viel er nog toe te
voegen aan de holocaustcinema? Dit dus. Nemes vond de perfecte vorm om de
horror van Auschwitz te verbeelden.
2.
Youth
(I/F/ZWI/GB, Paolo Sorrentino) – Sorrentino’s
levenswijsheden passen vaak op wandtegeltjes, maar wat brengt hij ze betoverend
. Bijna elke scène is een kunstwerkje op zich.
3.
While We're Young
(USA, Noah Baumbach)
Baumbach vat de
tijdgeest in haarscherpe satire. Niet perfect, maar wel de film waar ik dit
jaar het meest van heb genoten.
4.
Calvary
(IER/GB, John Michael McDonagh - dvd-release)
Brendan Gleeson is geweldig als gekwelde priester in film die de mooie en
lelijke kanten van religie bloedserieus neemt. Rauw, intelligent en af en toe
erg komisch.
5.
Love Is Strange
(USA, Ira Sachs)
John Lithgow en
Alfred Molina zijn hartverwarmend als homostel op leeftijd, in een aangenaam
rustige, menselijke love-story.
6.
Ex Machina
(GB, Alex Garland)
Slim, spannend, stijlvol
, sexy: sublieme sf.
7.
A Most Violent Year
(USA, J.C. Chandor)
Net als in All
is Lost voert Chandor een trotse, daadkrachtige man op (sterke rol van Oscar
Isaac), die de kijker een poosje mag volgen en dan naar eigen inzicht beoordelen
. Heerlijk zelfverzekerd geregisseerd.
8.
Turist
(ZWE/N/DEN/F, Ruben Östlund)
Östlund maakt het
zijn hoofdpersoon – en de kijker met hem – bepaald niet makkelijk, maar heeft
gelukkig ook mededogen. Confronterend.
9.
Inside Out
(USA, Pete Docter, Ronnie Del Carmen)
Niet
de beste Pixarfilm, maar wel de origineelste, met een boodschap die niet
afgezaagd is maar oprecht ontroerend.
10.
Birdman
(USA, Alejandro González Iñárritu)
Het
verzamelde toptalent achter dit bravourestuk wist mij emotioneel niet echt te
raken, maar liet me wel heerlijk duizelig en geïmponeerd achter.
11.
Tu dors Nicole
(CAN, Stéphane Lafleur)
Jarmusch meets
Linklater, maar dan nóg minimalistischer. Erg aanstekelijk: na afloop wilde ik
weer twintig zijn en een hele zomer niks doen.
12.
Steve Jobs
(USA, Danny Boyle)
Prima regie, sterke
acteurs, maar de ster van Steve Jobs is scenarist Aaron Sorkin, die een unieke
vorm vond en zijn personages weer messcherpe teksten in de mond legt.
13.
Que horas ela volta?
(BRA, Anna Muylaert)
Huishoudster
Val (Regina Casé) is onweerstaanbaar in dit knap gedoseerde drama vol
ingehouden verontwaardiging over klasseverschillen in Brazilië.
14. Slow
West
(GB/NZ, John Maclean)
Sfeervolle, licht
absurdistische western knipoogt naar allerlei genregenoten en blijft toch lekker
eigenzinnig.
15.
Mad Max: Fury Road
(AUS/USA, George Miller)
This one
goes to eleven. Op alle fronten fantastisch over the top.
16
. Rams
(IJS/DEN/N/POL, Grímur Hákonarson)
Subtiel komisch en ontroerend
IJslands drama over twee bejaarde boerenbroers die nog koppiger zijn dan hun
schapen.
17.
Dheepan
(F, Jacques Audiard)
Even spannend als teder
migrantendrama, steengoed verteld, ook al ontspoort de film uiteindelijk een
beetje.
18.
Shaun the Sheep Movie
(GB/F, Mark Burton/Richard Starzak)
Anderhalf uur zwijgende stopmotion-slapstick voor het hele gezin, en geen
minuut saai – heel knap gedaan.
19.
Loin des hommes
(F, David Oelhoffen)
Mooie, verstilde
Noord-Afrikaanse western, over botsende culturen en verbroedering. Met Frans én
Arabisch sprekende Viggo Mortensen.
20.
The End of the Tour
(USA, James Ponsoldt)
Niet heel
opzienbarend, dit portret van auteur David Foster Wallace, maar wel bijna twee
uur non-stop fijne gesprekken tussen een schrijver en een journalist: hoe vaak
zie je dat?