1. Hard To Be a God
(RUS, Aleksey German)
Van het treurige besef dat je als god machteloos moet toezien hoe de mensheid er een zooi van maakt en dat een Verlichting uit het verleden geen garanties voor de toekomst biedt, maakte German tot z’n laatste zucht deze ontzagwekkende film.

2. Mad Max: Fury Road
(AUS/USA, George Miller)
Een fantastische op benzine gestookte dance macabre waarin de hele wereld in beweging is. Ook al is die dood.

3. The Lobster
(IER/GB/GR/F/NL/USA, Yorgos Lanthimos)
Hardcore Lanthimos-fans zullen misschien de bizarre uitwassen missen van Dogtooth en Alps maar de Griek is hier in topvorm door van deze komische kritiek op de stelletjesmaatschappij ook een ontroerend liefdesverhaal te maken.

4. Citizenfour
(USA/D/GB, Laura Poitras)
Had Orwell het verzonnen, dan was het literatuur geworden. Dankzij Snowdens lef en Poitras’ camera weten we dat het realiteit is.

5. The Look of Silence
(DK, Joshua Oppenheimer)
Steeds denk je: dit kan niet waar zijn. Maar het is wel waar. En Oppenheimer staat er bij, met een camera.

6 . Blade Runner: The Final Cut
(USA, Ridley Scott)
Gothic noir , dystopie: hoe je hem ook noemt, Ridley Scotts scifiklassieker heeft niks aan kracht verloren.

7. Jauja
(ARG/DK/F/MEX/USA/D/BRA, Lisandro Alonso)
Verdwalen op weg naar het paradijs is het stof waar meer films van gemaakt worden. Maar zelden zo goed als hier.

8. Carol
(USA, Todd Haynes)
Film is kijken, zeker. Maar Todd Haynes is een van die weinige makers die een film op je huid kunnen laten voelen. Alsof iemand zachtjes achter je oor blaast.

9. Birdman
(USA, Alejandro González Iñárritu)
Met minder weltschmerz dan Babel en Biutiful maar groots en meeslepend is Iñárritu’s ambitieuze backstage comedy zeker.

10. Frank
(GB/USA/IER, Lenny Abrahamson)
Het mag volgens de regisseur geen biografie heten, deze biografie van de Engelse stand-up comedian/muzikant Chris Sievey (1955-2010) alias Frank Sidebottom, maar eigenlijk is het de moeder van alle biografieën.

11. Song of the Sea
(IER/DK/B/LUX/F, Tomm Moore)
Ontroerende Ierse animatie over verlies en verleden met een totaal eigen stijl.

12. Timbuktu
(F/MRT, Abderrahmane Sissako)
Een protest tegen extremisme. Het maakt de film sterker. Het verdriet van Timbuktu, zegt Sissako, is het verdriet van elk redelijk mens.

13. Dope
(USA, Rick Famuyiwa)
Slim, snel en sexy is deze hip hop caper comedy over drie zwarte tieners in een getto in L.A. die gek zijn op white shit als skateboarden en hoge cijfers op school halen.

14. P'tit Quinquin
(F, Bruno Dumont)
Ook al lijkt het dat het beroemde narrenschip vol dwazen daar in de Noord-Franse klei is gestrand, wat voor een buitenstaander misschien een hilarisch tafereel oplevert, volgens Dumont zitten we allemaal nog aan boord en hebben we allemaal onze gebreken.

15. Le meraviglie
(I/ZWI/D, Alice Rohrwacher)
Deels gebaseerd op ervaringen uit haar Duits-Italiaanse jeugd schreef Rohrwacher dit dromerige debuut over een gezin dat op een afgelegen boerderij van het land en de bijen leeft en waar de moderne wereld ver weg lijkt.

16. Taxi Teheran
(IRN, Jafar Panahi)
Een satirische maar ook een oprechte kijk op de Iraanse samenleving. Het gevaar is nog niet geweken , getuige de anonimiteit van medewerkers aan de film, maar Panahi heeft z’n kracht hervonden.

17. A Family Affair
(NL, Tom Fassaert)
Wat Tom Fassaerts geweldige documentaire  verder ook is – een egodocument, een monsterfilm, een oorlogsfilm – alleen een familiekwestie is het zeker niet.

18 . Love
(F/B, Gaspar Noé)
Er zijn erecties, trio’s en een orgie en er is een 3D zaadlozing recht in de camera. Maar porno is het niet. Het is een komedie en een tragedie over de liefde.

19. The Duke of Burgundy
(GB/HON, Peter Strickland)
Strickland maakt vreemde, nieuwe delicatessen van filmgenres die je van buiten dacht te kennen.

20. El Club
(CHIL, Pablo Larraín)
Na Larraíns Tony Manero over de Chileense dictatuur onder Pinochet is ook dit een film over ontkenning . Deze keer van de vergrijpen van de katholieke kerk. Maar zonder schuld en boete tot een grijpstuivermoraal te reduceren.