'Was hij een Amerikaan, dan zou Johnnie To net zo bekend zijn als Martin
Scorsese', schreef de New York Times onlangs in een
jubelende recensie van Office. En er valt wel wat te zeggen voor die
vergelijking: beide regisseurs worden vooral geroemd vanwege hun harde
gangsterfilms — in het geval van To met name Election en Exiled — ook al tonen
ze regelmatig hun talent in vrijwel elk ander genre. Zowel Scorsese als To,
inmiddels de zestig gepasseerd, zijn nog even frivool, actueel en eigentijds als
in hun jonge jaren. En beiden lieten ze zich hevig inspireren door klassieke
musicals.
Hoe jammer het dan ook is dat To's films slechts
sporadisch in Nederland te zien zijn — hij was in 2007
'filmmaker in focus' op het International Film Festival Rotterdam — bewijst
ook Office: een volstrekt eigenzinnig genremengsel, waarin zang en dans op
fantastische wijze een verder nogal stoffig verhaal vertellen.
Plaats van handeling is het Hongkongse zakendistrict in crisisjaar 2008, waar
bedrijf Jones & Sunn op het punt staat om naar de beurs te gaan. Het is het
ideale moment voor jonge ambitieuze honden Lee Xiang en Kat om ten tonele te
verschijnen en zich zo snel mogelijk een weg naar de top te banen. Maar een
sjoemelende bestuurder, een risicovolle overname van een Amerikaanse
cosmeticafabrikant en amoureuze intriges tussen de eigenaar (
Chow Yun-Fat) en de CEO (scenarist
Sylvia Chang) bedreigen de beursgang.
Het pan-Aziatische filmfestival CinemAsia opent dit jaar met Office, een heuse musical uit Hongkong. De film werd geschreven en geproduceerd door hoofdgast Sylvia Chang, maar bovenal geregisseerd door veelfilmer Johnnie To, wiens werk maar zelden de Nederlandse bioscopen haalt.
De door de sterrencast gezongen
popliedjes — het eerste nummer gaat over koffie en thee, al komt er later
gelukkig iets meer diepgang in — zijn bepaald niet origineel of verrassend. Heel
erg is dat echter niet, want Office moet het uiteindelijk vooral van zijn
prachtige visuele composities hebben. Op fabelachtige wijze zwiert en danst de
camera door de verschillende sets, die door hun abstractie en het gebrek aan
muren en ramen in de verte aan Lars von Triers Dogville doen denken.
Een dynamische, hypergestileerde esthetiek gekoppeld aan verhalen over de
schaduwzijde van de Hongkongse welvaart: het is To's voornaamste handelsmerk.
Office is dan ook een prima startpunt voor een verdere tocht door zijn imposante
oeuvre. Maar wees gewaarschuwd: tussen 1978 en nu maakte hij al
meer dan 50 films. En vele zijn nog beter.
De 9de editie van
het CinemAsia filmfestival vindt dit jaar plaats van 1 tot en met 6 maart in
Amsterdam. Voor meer info, klik hier.